Fernández Gayoso: "O Banco de España tamén vía na fusión das caixas galegas a peor de todas as opcións"

O ex-presidente da entidade resultante da fusión das caixas galegas —Novacaixagalicia—, Julio Fernández Gayoso, asegurou que o propio Banco de España pensaba "exactamente o mesmo" que el sobre a unión entre Caixanova e Caixa Galicia: "Era a peor de todas as opcións posibles". No entanto, sinalou que en Galicia "non había máis opción que a fusión intrarrexional" e "non estaba permitido" que se fusionasen con entidades doutras comunidades.

Durante a súa comparecencia ante a comisión que investiga a crise financeira, o rescate bancario e a quebra das caixas, Fernández Gayoso dixo que, aínda que os órganos de goberno de Caixanova, entidade que presidía, aprobaron dita fusión, "unanimemente estaban aliñados con esa postura de que unha fusión de caixas da mesma comunidade era a peor de todas as opcións posibles".

"Isto é bastante fácil de comprender: cando dúas empresas ocupan o mesmo territorio durante máis de cen anos, é imposible evitar que haxa duplicidades", aseverou, explicando que esta solución, "a máis traumática de todas", provocou unha caída de créditos, depósitos e un dano á obra social "de maneira irreversible", ademais do custo laboral. "Isto como se solucionou? Mandando a casa a miles de empregados", lamentou.

Así, manifestou que "a solución era a que aplicaron o resto (de caixas)", isto é, "a unión de caixas de distintos territorios". "É o que fixo que estean vivas, a partir de fusións interrexionais. Por que non en Galicia? Porque non estaba permitido. Non había máis opción que a fusión intrarrexional", dixo.

Preguntado polos grupos sobre a opinión respecto diso sobre esta operación, Gayoso asegurou que o Banco de España pensaba "exactamente o mesmo". "E o Banco de España que pensaba? Pois o mesmo que acabo de explicar. Exactamente o mesmo", despachou.

PIDE AO CONGRESO "COMPRENSIÓN E PERDÓN"

Antes de todo iso, Fernández Gayoso, que xa compareceu ante o Congreso con motivo da quebra, dirixiuse á comisión co fin de facer constar a súa "autocrítica persoal por erros e equivocacións" para os que solicitou "comprensión e perdón". Así, optou por asignar "os acertos, que sen dúbida houbo", dixo, ao "equipo de profesionais" cos que traballou. "As equivocacións desexaría asumilas", dixo.

Entre as mencións de "autocrítica", Fernández Gayoso cre que debeu "adoptar medidas moi duras" que, en todo caso, cre que non se realizaron a tempo no resto de entidades. Estas medidas irían dirixidas a pechar oficinas que non eran rendibles, a pesar de que recoñeceu o dano que supuxese, ao deixar sen servizo a determinadas poboacións.

"Cunha política para blindar o futuro, había que empezar por aí a poda. Tería sido terrible, deixariamos de ser unha caixa de aforros de verdade", dixo, engadindo que tamén "había que endurecer a política de concesión do crédito" e paralizar unha expansión que, ao seu xuízo, as caixas tiñan que iniciar "moito antes máis rápido". "A banca deunos un gran baño aí e está a vivir diso", dixo respecto diso.

REXEITA POLITIZACIÓN E UN EXCESO DE CRÉDITO INMOBILIARIO

Con todo, durante a súa intervención realizou unha defensa da súa xestión, especialmente no referido á obra social e ao financiamento do tecido produtivo en Galicia, e rexeitou tanto a politización de Caixanova como a afectación en exceso do crédito inmobiliario. Así mesmo, dixo que o "uso" das preferentes nesta entidade "foi limitadísimo".

Tamén descartou responsabilidades na venda da entidade —"ru non estaba nesa operación, non estaba en detalles para saber como se pactou", dixo— e asegurou non percibir "nin un euro" das indemnizacións que foron levadas ante a Xustiza e polas que chegou a ser condenado e entrou en prisión. "Esa sentenza, por respecto da Fiscalía e ao Tribunal, o que hai que facer é acatalas e respectalas", dixo.

KPMG ACONSELLOU QUE CAIXANOVA ABSORBESE CAIXA GALICIA

Antes de Fernández Gayoso compareceu ante a comisión Francesc Gibert, un dos autores do informe encargado en decembro de 2009 pola Xunta á auditora KPMG, previo ao proceso de fusión das dúas caixas galegas. Gibert subliñou nas súas explicacións que este informe, froito dun mes de traballo, non constituía unha auditoría nin tampouco unha recomendación sobre se era conveniente ou non realizar a fusión, senón que analizaba a situación das entidades ante este escenario de fusión.

"Si que é certo que nun momento recomendamos a absorción de Caixa Galicia por Caixanova", dixo, remarcando que esta operación recomendábase "desde un punto de vista contable", xa que segundo a normativa contable que afectaba as caixas era necesario, de cara a unha integración, determinar que entidade era a absorbida —e por tanto puña os seus activos e pasivos a valor de mercado— e cal era a absorbente —que podía reservar algunhas partidas "a custo histórico"—.

Neste sentido, argumentou que a absorción por parte de Caixanova "permitía absorber parte do impacto da crise con fondos propios de entrada e deixar unha entidade máis saneada a futuro, cunha conta de resultados máis limpos, con menos cargas". "Por iso, desde o punto de vista contable, recomendamos esa fusión contable, pero para nada estabamos a recomendar unha absorción desde o punto de vista de control económico", abundou, lamentando máis adiante non lembrar cal das dúas entidades foi considerada finalmente absorbente "a efectos contables" na integración.