Investigadores galegos rexeitan o uso do código de barras xenético do coronavirus para analizar a circulación de variantes

Unha investigación liderada polos profesores da Universidade de Santiago de Compostela (USC) Federico Martinón e Antonio Salas determina que o estudo dos denominados 'barcodes' ou 'código de barras xenético' do coronavirus, dada a súa limitada resolución, non permite analizar a circulación de variantes actuais, senón soamente aquelas que xurdiron no inicio da pandemia. Pola contra, apostan polo estudo do xenoma enteiro do virus.

En palabras de Antonio Salas, os investigadores desenvolveron unha estratexia de análise que permite "analizar en moi pouco tempo e de maneira moi eficaz miles de xenomas do virus". "Así, por exemplo, neste estudo analizamos 160.000 xenomas enteiros do virus e establecemos un modelo de análise matemática que nos permitiu entender a variabilidade do virus desde unha dimensión diferente a como se fixo ata o momento, o que nos levou a concluír que os barcodes ofrecen unha visión moi limitada da dinámica do virus", apuntou.

Os investigadores cren que a técnica do barcoding podería ter sentido só naqueles casos nos que fose necesario facer un seguimento de cepas concretas que, co paso do tempo e as evidencias necesarias, puidesen demostrar que teñen unha maior virulencia ou unha capacidade de dispersión importante.

A investigación baséase en dous alicerces fundamentais, por unha banda, un coñecemento importante dos patróns de variabilidade xenómica do virus, desde os inicios da pandemia ata o momento; e, doutra banda, unha "ampla experiencia no terreo da filodinámica e estratexias semellantes aos barcodes noutros ámbitos da xenómica", como é a xenética forense ou o estudo dos patróns de ancestralidad das poboacións humanas.

Os autores despregan no seu estudo "un amplo abano de argumentos científicos que desmonta a tan ben recibida metodoloxía", proporcionan elementos que "cuestionan fortemente as achegas científicas presentadas ata o momento", e "obrigan a unha reconsideración dos métodos propostos", a favor dun reforzo das metodoloxías baseadas na secuenciación completa do xenoma do virus.

"Entendemos que, polo momento, debemos estudar o xenoma enteiro do patóxeno, e evitar métodos reduccionistas que achegan moi pouco ou nada á filodinámica do virus", apuntan.