Por Galicia Confidencial | Compostela | 05/09/2013 | Actualizada ás 10:17
Unha das principais dúbidas sobre o accidente de tren de Angrois é saber por que a liña sinistrada non estaba equipada co sistema ERTMS, que pode protexer aos
trens que saen da súa velocidade habitual durante varios quilómetros. Nin Renfe, nin Adif, nin Talgo, nin Bombardier, as catro institucións e empresas con responsabilidades na traxedia teñen evitado centrarse en responder a esta cuestión.
A propia ministra de Fomento, Ana Pastor, durante a súa comparecencia no Congreso a comezos de agosto, tampouco se referiu a este punto e centrou a súa intervención na responsabilidade do seu ministerio só á hora de solucionar as lagoas na regulamentación e nos sistemas de sinalización que permitiron a traxedia. E porque se evita falar do ERTMS?.
Un pacto
"Detrás da insistencia case histérica en que ERTMS non foi un factor no accidente hai unha intención clara de intoxicar instrumentada, entre outras vías, por un profundo pacto de silencio entre Adif, Renfe, Talgo e Bombardier á hora de explicar as causas polas que o tren, inaugurado en xuño de 2012, non levaba conectado o sistema que evitaría o accidente", apunta a web especializada altavelocidad.org.
Con todo, ningunha delas quere falar deste sistema de freado. Segundo portavoces de Adif, que permitiu que o 730 circulase sistematicamente e durante meses baixo o modo de seguridade degradado ASFA, o problema radicaba enteiramente no software do tren sinistrado. E, por iso, remiten a Renfe, empresa que utilizou durante máis de 12 meses trens que non estaban preparados para ese servizo comercial.
Pero Renfe, lonxe de explicar o problema, di que esa cuestión é do fabricante do tren, a española Talgo, que a súa vez remitie ao fabricante das locomotras e do sistema ERTMS embarcado, Bombardier. Empresa que, ao igual que os anteriores, di que o ERTMS non tería evitado o accidente.
Respostas "sorprendentes"
"A postura do catro empresas sorprende non só pola insistencia de todas elas en restar importancia ao fallo do sistema ERTMS ao mesmo tempo que evitan dar calquera detalle sobre ese fallo, presuntamente irrelevante", insisten en altavelocidad.org.
Pero para os expertor en alta velocidade ferroviaria o ERTMS tería evitado a traxedia. Este sistema púxose en servizo 13 meses antes do accidente (xuño de 2012), aínda que comezou as súas probas no verán de 2011. Sen embargo, o tren sinistrado non o levaba. Se estivera instalado poderían ocorrer dúas cousas ao chegar ao quilómetro 80,149, situado a catro quilómetros da curva; ou ben que o maquinista confirmase ao computador embarcado que quedaba sen sistema de supervisión e, por tanto, que se fixese plenamente consciente do punto da liña no que se atopaba (circulando a 200 km/h a só catro quilómetros da curva da Grandeira), eliminando así a súa desorientación espacial; ou que non o confirmase e, nese caso, o tren frearíase automaticamente moito antes de chegar á curva.
"Asombra tamén porque Renfe e Bombardier volven mostrarse esquizofrénicas á hora de explicar, por unha banda, que o sistema xa está listo para funcionar e negarse a confirmar ao mesmo tempo desde cando", conclúen desde esta web especializada.
En parte, este decisión de non falar do ERTMS tería que ver, segundo algunhas fontes consultadas, con evitar falar de problemas de seguridade dos trazados ou dos trens xa que en xogo hai suculentos contratos ferroviarios, tanto para Renfe como para Bombardier, especialmente, coas liñas de alta velocidade proxectadas en varios puntos de Brasil.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.