O exministro Subirats advirte do risco de que gañe o autoritarismo nunha sociedade onde os mozos viven peor que os seus pais
O exministro destaca a confirmación do "cortoplacismo" e a "esaxeración mediática" da súa aprendizaxe no seu paso pola política. Considera que os partidos e gobernos non poden falar de decrecentismo porque supón romper coa idea mantida ao longo da historia de que "cada xeración vai vivir mellor que a anterior". "Asumir que a continuidade implica decrecer é algo gravísimo", engadiu.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 19/03/2024 | Actualizada ás 16:04
O exministro de Universidades Joan Subirats advertiu do risco de que gañen forza as "lóxicas autoritarias", especialmente entre as xeracións máis novas, ante os problemas que teñen as democracias para resolver problemas nun contexto de "policrisis" nun impás histórico de transformación marcado polo cambio climático ou a revolución tecnolóxica.
O catedrático emérito de Ciencia Política e da Administración da Universidade Autónoma impartiu este martes a conferencia na Facultade de Ciencias Políticas e Sociais de Santiago de Compostela, onde abordou os retos que enfrontan os sistemas democráticos para aplicar políticas públicas nun momento marcado pola "volatilidade, a complexidade, a incerteza e a ambigüidade".
"Non temos nin idea de onde estamos nin onde imos", resumiu o responsable de Universidades entre 2021 e 2023, que cre que o contexto global de transformación cara a un novo modelo económico e social aparellado ao cambio climático e o desenvolvemento tecnolóxico dificulta as tarefas dos gobernos á hora de aplicar políticas que manteñan o estado de benestar, dado que eses retos requiren medidas a "medio e longo prazo" que entran en conflito co "cortoplacismo" ao que obriga o propio sistema democrático.
Así, Subirats sinalou que "cada vez é máis complicado" empregar o crecemento económico como mecanismo para "resolver dilemas" a través dun aumento do gasto porque a evidencia científica certifica que serían preciso "ter dous ou tres planetas para seguir mantendo" o ritmo dos últimos anos. Con todo, considera que os partidos e gobernos non poden falar de decrecentismo porque supón romper coa idea mantida ao longo da historia de que "cada xeración vai vivir mellor que a anterior". "Asumir que a continuidade implica decrecer é algo gravísimo", engadiu antes de incidir en que as políticas "incrementalistas" van entrar en contradición con "moitas formulacións".
Outro dos desafíos resaltados polo tamén exconcelleiro en Barcelona foi o incremento da lonxevidade e o seu impacto nos sistemas económicos, o que lle levou a preguntarse se España "pode seguir mantendo" a idade de xubilación nos 65 anos, un limiar que, segundo lembrou, foi introducido por Otto Von Bismarck na Prusia de finais do século XIX cando a esperanza de vida roldaba os 45 anos. Por iso, cre que "a lóxica das tres etapas vitais non ten sentido" na sociedade actual na que a fase formativa esténdese ata os 30 anos e aumenta o tempo que pasa entre a xubilación e a morte, o que provoca que "se acurte" a etapa adulta asociada á traxectoria laboral.
DIFICULTADE DE INNOVAR
Ante asuntos como estes, Subirats subliñou os problemas da política para tomar medidas "innovadoras" que se fan "necesarias" pero son "complicadas" polo risco de que sexan penalizadas electoralmente. Ao seu xuízo, durante anos "descargáronse as culpas" na Unión Europea, que se empregaba como "chibo expiatorio" de medidas "necesarias" que obrigaban a "mirar a medio e longo prazo" pero que eran difíciles de asumir nun sistema político como o de España marcado por un "cortoplacismo brutal".
Neste sentido, sinalou que asuntos como o 'caso Koldo' ou os problemas con Facenda da parella da presidenta madrileña, Isabel Díaz Ayuso, que "entreteñen" pero que "bloquean" a adopción de políticas públicas que sirvan para atallar os retos que apuntan a evidencia científica ou a aplicación de novas tecnoloxías como a intelixencia artificial.
E é que, para Subirats, a política ten na actualidade a dificultade de "non saber definir o problema" pola súa elevada complexidade. "O primeiro paso é definir o problema, que che indica xa, máis ou menos, o camiño a seguir. Estamos nun momento no que temos o problema de que non logramos definir o problema", sentenciou.
DESAFECCIÓN, UN RISCO ENTRE OS MÁIS NOVOS
Estes "desaxustes" que existen entre a política e a aplicación de políticas públicas son, segundo o exministro, o caldo de cultivo para que "gañen incentivos lóxicas tecnocráticas ou autoritarias" porque "se atribúe á democracia a imposibilidade de resolver problemas". Como exemplo diso apuntou a última enquisa do Centro de Estudos de Opinión de Cataluña que revela unha "desviación brutal" entre os mozos e a xente de maior idade ante a pregunta de se estarían dispostos a vivir nun sistema con menos garantías democráticas en favor de melloras na calidade de vida.
Subirats, que recoñeceu que do seu paso pola política extraeu como aprendizaxe a confirmación do "cortoplacismo" e da "esaxeración mediática", concluíu que carece de "solución" para os problemas apuntados máis aló de incidir no "triángulo" da "evidencia, argumento e persuasión" como forma na que deben afrontarse os retos aos que se farán fronte desde as políticas públicas nos próximos anos.
