VII Premio de Investigación Cátedra do Camiño para unha investigación sobre atención a peregrinos en Portugal
Éese doutoral sobre a asistencia aos peregrinos no norte de Portugal nos séculos XVII e XVIII, defendida por Liliana Andreia Valente Neves no Instituto de Ciencias Sociais da Universidade do Minho
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 28/05/2024 | Actualizada ás 20:33
O xurado do VII Premio de Investigación sobre o Camiño de Santiago e das Peregrinacións 2024, que outorga a Cátedra do Camiño de Santiago e das Peregrinacións da USC, outorgou o galardón a unha tese doutoral sobre a asistencia aos peregrinos no norte de Portugal nos séculos XVII e XVIII, defendida por Liliana Andreia Valente Neves no Instituto de Ciencias Sociais da Universidade do Minho no 2023. Na convocatoria deste ano presentáronse traballos desde España, Portugal, Polonia e Brasil.
A premiada é licenciada, mestra e doutora en Historia pola Universidade do Minho, así como investigadora colaboradora do Lab2PT/IN2PAST, membro do grupo História Social a Norte, autora de varios capítulos de libros e artigos publicados en revistas nacionais e internacionais, e autora do libro 'Peregrinos e viajantes. O auxílio das Misericórdias de Braga e Ponte de Lima (séculos XVII-XVIII)', publicado en 2021. Actualmente é a responsable da Divisão Patrimonial da Santa Casa da Misericórdia de Arcos de Valdevez.
O seu proxecto de doutoramento, que foi financiado por unha bolsa da Fundação para a Ciência e Tecnologia en Portugal, estuda no Norte de Portugal unha das funcións das institucións dedicadas á asistencia social chamadas Misericórdias, en concreto a da asistencia á poboación en tránsito nos séculos XVII e XVIII, sendo o seu principal obxectivo analizar a preponderancia destas institucións no contexto das viaxes e peregrinacións, no período moderno, cando as viaxes eran verdadeiros desafíos, debido ao seu elevado custo, aos perigos e ás diversas dificultades.
A autora lembra que "non sempre foi pacífico acoller nos seus edificios aos peregrinos e viaxeiros, aínda que as Santas Casas se esforzasen por prestarlles este xénero de auxilio, dada a situación de desamparo en que se atopaba a poboación flutuante". "Estas institucións eran, en moitos casos, un porto seguro onde o camiñante atopaba o descanso e alivio necesarios non só ao seu corpo, mais tamén á súa alma", lembra.
