A viúva dun condenado por tráfico de drogas pola Audiencia Nacional acepta pena de cárcere por branqueo de capitais
Tamén a ela e a un familiar por depósito de armas en vivendas.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 15/07/2024 | Actualizada ás 14:54
Unha muller acusada de branqueo de capitais e depósito de armas e un home procesado por este segundo delito aceptaron penas de dous anos e nove meses, respectivamente. Trátase duns feitos que comezaron en vida do pai de familia e que continuaron tras o seu falecemento. Os procesados, viúva e cuñado do finado, non entrarán en prisión tras un acordo entre as partes.
Os dous aceptaron a pena no xuízo fixado para este luns na sección segunda da Audiencia Provincial da Coruña e tras un pacto entre Fiscalía e defensa ao recoñecer os feitos os acusados e acordarse unha rebaixa da condena. A sentenza foi declarada firme.
Con todo, o letrado que ambos compartían solicitou a suspensión da pena de prisión imposta e a fiscal aceptou. O tribunal acordou a suspensión por non ter antecedentes penais "da mesma natureza" e coa condición de non delinquir nun prazo de tres anos. Nesta vista, había outro oito investigados en calidade de cooperadores necesarios por esta mesma causa. A todos eles retirar a acusación.
FEITOS
O escrito fiscal recolle toda unha sucesión de supostos branqueos de capital, investigación que arrincou en marzo de 2004 cando Vixilancia Aduaneira presentou no Xulgado de Garda da Coruña un informe-denuncia relativo a un grupo de persoas vinculadas ao home falecido en 2001 no que apuntaban que estarían a continuar as actividades delituosas deste, relativas á introdución de sustancias estupefacientes. Tiñan a convicción de que se preparaba unha entrada importante de droga por vía marítima.
O finado fora condenado por tráfico de drogas e pertenza a organización por sentenza da Sección Primeira da Audiencia Nacional de 14 de febreiro de 1997 ás penas de catro anos e seis meses de prisión e multa de 217 millóns de pesetas, aínda que dita sentenza foi recorrida en casación, que rebaixou a pena de prisión. A multa non se chegou a facer efectiva por insolvencia, tan só formal ou aparente.
O falecido, para os efectos de evitar o embargo dos seus bens, de maneira organizada, dispersou o seu patrimonio (diñeiro, buques e bens inmobles) coa axuda da súa esposa, tamén acusada, coa que estivo casado en réxime de gananciales ata o 3 de xaneiro de 1996, data na que pasaron a ter o réxime de separación de bens, "ocultando as súas propiedades a nome desta, doutros familiares, de coñecidos e de sociedades interpostas, creadas para evitar o descubrimento da verdadeira procedencia e titularidade dos bens". Entre as propiedades ocultas e grazas á intervención das comunicacións telefónicas, descóbrense armas en embarcacións e propiedades inmobles da familia.
Concretamente, nun domicilio de Tarrío-Queiruga atopáronse ocultos nun dobre fondo tres revólveres con munición e sen guías de armas, ademais dunha escopeta da marca GSM calibre 12 e número de serie 12411.
Noutro domicilio sito en Herbón, achouse un revólver calibre 8 mm MOD. GT28 con cargador e balas 6?35 Browning, sen guía de armas e con munición. Todas as armas relacionadas, segundo informe pericial de balística áchanse en perfecto estado de disparo e eran posuídas por dous dos acusados carecendo dos correspondentes permisos. Así mesmo, noutros domicilios atopáronse xoias e diñeiro en efectivo que nunca declararon.
