Carta de Critias a Terámenes (XVII). Sobre a Dialéctica

Preguntádesme o motivo da nosa  aparente liberalidade coa desorde…Volvo  repetir: Os nosos antepasados obtiveron o poder polo uso sistemático e brutal da violencia, coa instauración do Terror e cos maiores crimes que viu a Humanidade.  Centos de guerras civís,  gañadas e perdidas, déronnos finalmente o triunfo. Ata hai pouco escravizabamos a pobos indefensos. Pero hoxe a nosa debilidade aconséllanos ser liberais e non recorrer á nosa tradicional violencia, telo presente. 

 

Os nosos inimigos do Anterior Réxime eran poderosos e aínda que a súa etapa histórica había acabado e eran unha rémora para o Progreso, o certo é que só  coa violencia puidemos empolicarnos ao poder, destruíndo o caduco e vello. O pasado e atrasado era superado polo novo acorde ao Progreso. Os nosos científicos traballaron con afán expoñendo as leis da dialéctica, e noutros labores necesarios… Lembrades  ao famoso cirurxián Joseph-Ignace Guillotin. (Grandes risotadas, aplausos e alboroto na sala).  

 

A esencia da dialéctica é a loita entre contrarios. Os nosos sociólogos definen a esencia do Político como  dialéctica entre amigo e inimigo. É lei ineludible. Mais as leis da dialéctica deben ser ocultadas, e cando non sexa posible,  escurecidas con metafísica e idealismo.  Hoxe a ignorancia, ao contrario  dos  nosos  tempos revolucionarios,  está do noso lado.

 

Pero non debedes confundir os termos da Historia cos tempos  humanos. Son tempos diferentes. O Anterior Réxime era anacrónico moito antes de ser derrocado, e só na etapa  de Ancianidade foi superado. O que tento dicirvos é que coa nosa acción podemos influír. Certamente é irreversible o cambio, e o noso réxime xa evidentemente decadente será eliminado, como outrora foron os anteriores, e do mesmo xeito que nós eliminamos ao último. Pero dado que o destino colocounos neste estadio de decadencia, somos nós os que debemos tentar  permanecer o máximo posible. A caída pode suceder na nosa xeración ou nas seguintes. O vello topo non  despacha invitación. 

 

Pero toda esa evidencia debe ser ocultada aos  nosos servos e en especial aos sicofantes. Se  os nosos sicofantes e servos cheiran que somos débiles abandonarannos agora. Lembrar como servos e sicofantes do Anterior Réxime pasáronse ao noso bando cando aínda non estaba o Anterior abatido. E cando se reinstauro o Anterior Réxime, os mesmas piaras de servos  e sicofantes volveron ao vello curro …pero amigos meus,  riámonos!!! …. Cando finalmente demos o último empuxón,   o artefacto do noso amigo o  cirurxián  traballou con afán lembrándolle aos sicofantes a quen tiña que render pleitesía.  (Risas, xolda e aplausos entre o público).

 

É por iso que o medo debe seguir centrándose nos nosos servos e en especial no sector sicofante. A prolongación da nosa supremacía será consecuencia do uso hábil das catro categorías de mentiras, e dos tres medos que aniñan na alma dos nosos servos e sicofantes. Máis adiante desenvolverei os tres medos e o seu uso na política.

 

Os inimigos non nos temen como nós non temiamos  aos gerifaltes de outrora. A nosa menguante fortaleza reside  en manter á masa servil e sicofante sometida.  E insisto, en especial aos sicofantes, xa que os mesmos que hoxe nos fan a bóla serán as pelotas do réxime nacente. Coa  mentira e o medo temos as correaxes dos sectores  sicofantes Mollies e Squealers.  De entre eses sicofantes saen a maioría dos aspirantes  ao sorteo dos cargos. Más nunca esquezades que sicofante e traizón son sinónimos.

 

 

A lei da unidade e a  loita dos contrarios é a fonte interna do movemento e desenvolvemento dialécticos. É  da nosa esencia social, histórica e humana de onde nace o cambio e por iso é inseparable da nosa natureza. Sabido iso, estimados amigos…sigamos fomentando  a metafísica, estimulemos a mentira, o medo, obscurecer as mentes dos nosos sicofantes e servos. Non podemos evitar o cambio irreversible, mais gocemos do momento, gocemos dos praceres e retardemos o Futuro. (Grandes risotadas, xestos de aseveración  e aplausos na sala).

Imos facer un receso e en 15 minutos se vos parece ben  continuamos coa exposición dos  tres medos. 

 

Extracto dunha  sesión do curso O Medo Social: situación actual, mantemento  e futuro.