Grupo Colmeiro pregúntase se a investigación a Mafo pode ampliarse a outras operacións como fusión e venda de caixas

O Grupo Colmeiro de análise e debate pregúntase se a investigación aberta pola xustiza ao exgobernador do Banco de España, Miguel Ángel Fernández Ordoñez ('Mafo'), pode ampliarse a outras actuacións do organismo regulador noutras operacións como fusión e venda dalgunhas caixas de aforro.

A través dun comunicado, o grupo sinala que, en calquera caso, a invsetigación abre as portas a que se aclaren "algúns aspectos sombríos" sobre a saída a bolsa de Bankia. A reestruturación bancaria "custoulle cara a España", segundo advirte Colmeiro.

"Foron uns 40.000 millóns de euros destinados a unha profunda transformación do sector que debería garantir un correcto funcionamento do sistema nos anos que veñen", sinala.

Por iso, Grupo Colmeiro traslada, mediante unha nota de prensa, análise e valoracións dalgúns dos seus membros sobre a dimensión e consecuencias que pode alcanzar esta investigación sobre o exgobernador e técnicos da entidade reguladora das finanzas españolas.

"ESCÁNDALO MONUMENTAL"

Así, para o coordinador deste 'think tank', o catedrático de Economía aplicada da Universidade de Santiago de Comostela (USC) Luís Caramés, "se os indicios que advirte a Audiencia Nacional acaban levando á demostración de que o regulador coñecía a auténtica situación patrimonial de Bankia antes da súa saída a bolsa, o escándalo confirmarase como monumental".

Para o economista da USC, o Banco de España tardou "demasiado" en achegar unha interpretación "coherente" sobre a actuación no caso Bankia e agora é a xustiza "quen acelera os tempos".

Caramés engade que "non foi o mellor camiño para mostrar ao mercado que o sistema financeiro era confiable, nin moito menos". "Un caso máis de nacionalización de perdas", apunta.

"TODO O SISTEMA BANCARIO"

Máis contundente é a valoración do economista Santiago Calvo López. "Debe aclararse o papel que xogaron tanto o Banco de España e a CNMV como o Executivo á hora de traspasarlle o custo dunhas decisións políticas ao pequeno aforrador, e non só no caso Bankia, senón en todo o sistema bancario español e o seu posterior recapitalización con fondos públicos", asevera.

Calvo sostén que "un sector tan privilexiado e conectado co poder estatal fai evidente que as responsabilidades son tanto do Executivo como do Banco de España".

E engade o economista que "resultado de todo isto é un rescate bancario que non debeu producirse". "Ao seu xuízo, "deberon ser os acredores os que sufrisen a mala xestión dos seus investimentos, non os contribuíntes".

Devandito isto, unha vez producido, opina que "debeu xestionarse de tal forma que se reducise o quebranto para todos os cidadáns".

"CONDUTA PARTICULAR"

Ante a posibilidade de que o que estea en causa nestes momentos sexa o propio sistema de supervisión do Banco de España, o profesor de Economía Javier Seijo é precavido na súa valoración.

Seijo explica que o sistema de supervisión está composto non só do Banco de España senón tamén do Banco Central Europeo (BCE) e a Autoridade Bancaria Europea (ABE).

Segundo este profesor, "os mecanismos de supervisión e regulación en España son avanzados e similares aos dos países con sistemas financeiros máis desenvolvidos".

Tamén a Comisión Nacional do Mercado de Valores (CNMV) é unha entidade reguladora, con especiais competencias en canto ás sociedades e títulos que cotizan en bolsa, lembra.

Por tanto, as súas actuacións na saída a Bolsa de Bankia poden ser "determinantes para estimar se a OPV de Bankia levou a cabo en condicións de transparencia e veracidade da información".

"Se non foi así, prexudicouse de maneira notable aos investidores, e especialmente aos pequenos accionistas", indica.

O economista afirma que queda demostrado "ata que punto hase dañado a economía e reputación de moitas persoas que foron parte activa da OPV de Bankia ou doutras emisións de produtos financeiros complexos".

"Non hai lugar a unha investigación sobre o sistema no seu conxunto. A práctica totalidade da banca privada non recibiu axudas públicas, só a maior parte das entidades procedentes das antigas caixas de aforro", sentenza Javier Seijo.

Por tanto, conclúe que a maior parte do sistema financeiro non está en cuestión neste aspecto, "por máis que algún asunto puntual como o das cláusulas chan require dunha reconsideración acerca da transparencia e igualdade de capacidade na contratación de servizos e produtos financeiros".

EXDIRECTIVOS DE NOVACAIXAGALICIA

Pola súa banda, para a profesora da Facultade de Relacións Laborais da USC María Bastida, a investigación a Fernández Ordoñez abre a posibilidade a coñecer "exactamente que aconteceu na orixe e xestión da saída a Bolsa de Bankia e identificar responsabilidades e/ou omisións".

Para a profesora compostelá, non é posible obviar o daño en imaxe xa que este é "un factor na configuración de expectativas e correlaciona directamente coa confianza".

Segundo Bastida, o sector financeiro leva anos inmerso nunha crise de imaxe, particularmente o Banco de España, e "este factor pode incidir no seu negatividade, máxime tendo en conta as recentes sentenzas" aos exdirectivos de Novacaixagalicia.

En canto ao cuestionamento ao organismo regulador, a profesora Bastida considera que "o proceso de delegación transfire autoridade, pero nunca responsabilidade".

En relación á posibilidade de que se cre unha nova comisión de investigación, como piden algúns grupos políticos no Congreso, María Bastida é escéptica: "Temos experiencia suficiente para desconfiar do funcionamento destes mecanismos", afirma.

Pero recoñece que a cidadanía se merece "poder distinguir entre acción e omisión, erro ou fraude, ética e responsabilidade, e saber exactamente quen executaba, ordenaba e obedecía instrucións". E, "por suposto, quen as ditaba", remacha.