A vista de apelación contra a absolución do acusado do crime de Nerea Añel celebrarase este luns
A Audiencia Provincial de Ourense absolveu ao acusado, parella da vítima.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 09/06/2024 | Actualizada ás 10:50
A Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia acollerá este luns, 10 de xuño, a vista de apelación contra a sentenza absolutoria da Audiencia Provincial de Ourense polo caso de Nerea Añel. Nela, declarábase ao acusado non culpable dos delitos de homicidio consumado e de homicidio por omisión.
Ao que naquel momento era parella da vítima, acusábaselle de acabar coa vida da moza en xaneiro de 2020 na localidade de Barbadás. O corpo da muller foi localizado oito meses despois na canle dun río.
A sección segunda da Audiencia Provincial de Ourense comunicaba o pasado 7 de marzo a absolución dos mencionados delitos a pesar do veredicto de culpabilidade emitido polo xurado popular, argumentando que os feitos probados non permiten incluír esta conduta nos tipos penais que se lle atribuían.
En concreto, a sentenza apuntaba que as condutas consideradas probadas do acusado, segundo di o xurado popular no seu veredicto de culpabilidade, non poden incluírse no tipo penal de homicidio consumado nin no de homicidio por omisión que mantivo Fiscalía nas súas conclusións definitivas.
En particular, apunta que o tribunal de xurado recoñece no veredicto que "non hai suficiente proba" de que a moza se puidese salvar cunha intervención médica inmediata e que o procesado "non crea a situación de risco" previa ás lesións, dado que a caída da moza puido ser fortuíta.
Por iso, os actos non se incluirían no tipo penal de homicidio, di o maxistrado, que advirte de que o Ministerio Público "non interesou unha cualificación subsidiaria ou alternativa que configurase a conduta do acusado como autor dun delito de omisión do deber de socorro, polo que non se analiza a súa concorrencia".
CONTRADÍ AO XURADO POPULAR
Deste xeito, o xuíz da Audiencia Provincial contradí o veredicto do xurado popular, tomado tras catro sesións de xuízo e unha xornada de deliberación. Formado por cinco homes e catro mulleres, o xurado considerou probado que o acusado se atopaba presente no momento no que a moza ourensá sufriu, en xaneiro do 2020, un traumatismo cranioencefálico e vertebral e que non lle prestou a asistencia necesaria para evitar o seu falecemento.
Foi unha decisión á que chegaron por unanimidade e á que, ademais, sumaron unha circunstancia de agravante pola relación de parella que mantiñan a vítima e o acusado, que consideraron que quedaba completamente probada polas declaracións na sala da audiencia, onde escoitaron á nai da vítima e ao acusado, así como a numerosas testemuñas e peritos.
O cadáver da moza atopouse oito meses máis tarde na canle dun río, polo que a climatoloxía e o paso do tempo dificultaron aos forenses realizar un informe con tanta exactitude como noutros casos, como eles mesmos aludiron na súa declaración ante o xurado. Isto fixo que o tribunal popular non puidese definir a circunstancia exacta do falecemento, pero si considerase acreditado que o acusado estaba presente cando sufriu as lesións.
ARGUMENTOS
Para o maxistrado presidente o Tribunal, o xurado que axuizou os feitos e que considerou ao acusado autor dun delito de homicidio en comisión por omisión por non prestar asistencia á vítima despois da caída, "está suxeito ás mesmas garantías de imparcialidade e suficiencia probatoria que o desenvolvido ante xuíces profesionais".
Así mesmo, subliña que os feitos declarados probados "deben de ser susceptibles da súa cualificación no tipo penal interesado pola acusación e que serviu de base para a declaración de culpabilidade". Ademais aclara que, aínda que a Lei do Xurado outorga ao Maxistrado Presidente a facultade de disolver o xurado, se estima absoluta falta de proba, neste suposto entende que "non se produciu" posto que afirma que "concorría proba indiciaria, como así foi valorada polo xurado".
Tras examinar o veredicto, o maxistrado sinala que, á marxe da valoración que se poida realizar da suficiencia probatoria das probas de indicios que considerou o xurado a cualificación xurídica do feito "non permite o seu subsunción dentro do delito de homicidio por comisión por omisión".
Isto débese, incide o maxistrado, a que o xurado non declarou probado o feito número 8 do veredicto, o referido a que a causa da morte de Nerea Añel foi o traumatismo provocado pola caída e que non morrería se recibise asistencia médica, polo que "isto exclúe a cualificación de delito como homicidio".
Na resolución sostén que a interpretación do postulado probatorio leva a considerar que o acusado "non creou a situación de risco, senón que esta produciuse en forma allea á súa propia intervención" e focaliza "o reproche penal na conduta omisiva de quen non adopta ningunha medida destinada a mitigar a situación de risco vital".
No entanto, no fallo o maxistrado sinala que o Ministerio Fiscal, na súa escrito acusación, derivou a obrigación de actuar que pesa sobre o acusado no feito de que era a parella da vítima. Con todo, destaca que "non se pode concluír que unha relación de noivado cunha duración de dous meses presente a estabilidade necesaria para nacer a obrigación de garantía, e máis cando se descoñecen os termos que na mesma desenvolvíase".
Na sentenza recolle que non se pode afirmar "como se produciu o falecemento", é dicir, "se foi de forma inmediata ou se derivou da falta de asistencia médica". Así pois, afirma que "non hai suficiente proba de que se puido salvar" e, por tanto, "descártase a conduta que a acusación consideraba posible e esixible" ao acusado, é dicir, "evitar o falecemento", o que determina que "non se pode verificar a cualificación do delito de homicidio".
