Acollidos e logo abandonados: así é a vida dos refuxiados sirios en Galicia

Ano e medio, ese foi o período dado polo plan de acollida do Programa Nacional de Reasentamento ás familias sirias de refuxiados chegadas a España, un período que, con todo, non foi suficiente para dúas familias asentadas na provincia de Lugo e que, lastradas pola falta de oportunidades laborais, quedan agora sen axudas para continuar a súa vida en Galicia.

Os afectados por esta situación chegaron a Galicia en 2016 procedentes de Líbano, onde permaneceron refuxiados durante varios anos desde a súa saída da cidade siria de Homs, das máis castigadas pola guerra. Trátase de dúas familias que suman en total sete nenos e que, inicialmente, marcaron o seu lugar de residencia en Sarria coa colaboración da Xunta de Galicia e da Cruz Vermella.

Ano e medio despois, unha das familias segue vivindo en Sarria, mentres que a outra se trasladou a Lugo. Con todo, para ambas a situación actual é "angustiosa" pola falta de oportunidades e de recursos que o plan de acollida lles brindaba.

Tal e como explica Fadile Chami, representante da asociación galego-siria SAWT, que permanece en contacto "estreito" con estas familias, o pasado mes de xaneiro recibiron "de imprevisto" a noticia de que o programa de acollida estaba próximo a concluír.

"Non sabían que ía durar só ano e medio", apunta Fadile Chami, á vez que fai fincapé no modo no que a falta de traballo e oportunidades económicas está a lastrar a integración destas familias. Os fillos de ambas as unidades familiares atópanse plenamente integrados nos seus colexios e as familias residen con normalidade nas localidades.

SEN TRABALLO ESTABLE

Con todo, o traballo estable non apareceu neste período e, unha vez concluídas as axudas, descoñecen de que modo poderán afrontar o pago de gastos ou mesmo o aluguer da vivenda.

No caso da familia residente en Sarria, o pai de familia era xastre de profesión e, de feito, adquiriu unha máquina de coser coa intención de pór en marcha este negocio. A súa muller estivo a colaborar durante algún tempo no comedor escolar da localidade, aínda que sen continuidade.

Pasado o tempo, o proxecto non frutificou e a familia agora afronta o fin das axudas sen expectativas laborais, aínda que dispostos a traballar "de calquera cousa" coa intención de poder permanecer en Galicia e "dar un futuro mellor" aos seus fillos.

SERVIZOS SOCIAIS

As familias sirias en Galicia séntense agora "deixadas de lado" polas autoridades, que as remiten aos servizos sociais municipais para solucionar a súa situación. O punto máis urxente, apuntan desde as entidades sociais de axuda, é o pago do aluguer.

Até o momento, as familias contaban coa axuda de Cruz Vermella que, a pesar da finalización do programa, continúan en contacto con elas. Ademais, a familia de Sarria mantivo xa unha reunión cos traballadores sociais municipais, que tentarán axudarlles para que permanezan no municipio.

Con todo, Fadile Chami fixo fincapé en que o proceso para activar estas axudas dos concellos pode tardar entre dous e tres meses, un período no que descoñecen como farán fronte aos demais gastos.

"Estamos preocupados por dúas familias que se están quedando sen amparo, sen diñeiro, sen saber o que vai pasar no futuro", dixo a activista, tamén siria.

Estas familias son das poucas que, asentadas en Galicia, continúan resistindo no noso país. Moitas outras optaron por marchar a outros países, onde os refuxiados teñen máis oportunidades laborais. É o caso de tres familias sirias residentes en Lugo, ou dos refuxiados que chegaron hai ano e medio a Vigo, e que actualmente residen en Alemaña. Para as familias que aínda están en Lugo, a situación complícase polos nenos, que se atopan "plenamente integrados".

Nos plans destas familias, explican desde as asociacións que os axudan, está o poder regresar algún día a Siria, cando a situación "mellore". Polo momento, a falta de traballo perfílase como o elemento que máis lastra o poder iniciar unha nova vida lonxe da guerra.