Artigos de Fermín Paz

Negar as ideoloxías é un engano

Esta a reeditarse a vella proposta cuxo enunciado é : servir "ás persoas" e non ás "ideas". Tal afirmación merece algunha aclaracion de partida. Si a xente non necesita de ideoloxía porque ela non é a que lle resolve os problemas, para que a política e as organizacións políticas? Parece que tal afirmación contén moita miopía, é oportunista, populista, acientifica e finalmente, non deixa de ser un engano. Instalados nesa negación ideoloxica non é dificil que aparezan “ salvadores”.

Coidadiño!

No artigo que titulei “Xenerosidade” dicía entre outras cousas que “o proceso político aberto en Cataluña é a novidade máis salientábel en termos políticos, porque vai condicionar o conxunto da acción política nas vindeiras datas e desprazará outros fenómenos que aconteceron na dinámica política” e proseguía indicando que “ninguén debera descoidar a atención na situación política ambiental.”

Xenerosidade

Uns cantos días antes do 25 de Xullo deste ano, a través de Teresa Moure, chegou a min unha proposta para unha celebración conxunta desta efeméride. O escrito estaba dirixido a quen, organizad@s ou non, acreditamos nunha Galiza dona de si. Foi pasando o tempo e a concorrencia (disque sempre imperfecta) foi quen de facer outros chamamentos e logo pasou o que pasou. As dificultades de sempre estiveron presentes no dia da Patria. Vella ou nova política?, pregunteime.

A liberdade de pensar ( 3 de 3)

Desde 1990 nas economías de máis fortaleza mundial atopámonos cun denominador común: os empregos de moi alta remuneración e os de salarios baixos creceron, non así os empregos da chamada “clase media” sobre a que asentaron o desenvolvemento e a fortaleza sistémica capitalista.

A liberdade de pensar (2 de 3)

As organizacións sindicais do século XXI deben dar resposta á seguinte cuestión: a maior competitividade e produtividade económica nunha economía globalizada significa que un núcleo pequeno de traballador@s pode vivir do seu traballo, mentres a grande maioría deles vai perdendo unhas condicións de vida dignas?.

A liberdade de pensar (1 de 3)

Cando o 2014 esmorecía, falaba cun amigo da necesidade de pensar e debater unha perspectiva de futuro sobre a encrucillada nacional e internacional do sindicalismo. Alén dos sentimentos polos meus vivires no colectivo obreiro, manteño unha leve vinculación á CIG no plano material contribuíndo cunha cota como traballador que percibe unha pensión de xubilado (fago esta precisión para non agocharme tras dalgunha bandeira de conveniencia). Rematamos a conversa cunha suxestión por parte miña: facer un encontro aberto no ámbito comarcal de Ferrolterra, sobre estas cuestións.

Acó e acolá

Falarei hoxe dun Poemario que só eu coñezo. O título recolle unha suma de vivencias e sensacións que percorren os camiños infinitos do ser, eses camiños en que o pequeno faise grande de xeito que palabras, xestos, miradas, decorados e escenas individuais ou colectivas axudan a descubrir claves. Trátase de comprender algúns dos misterios que os seres humanos gardamos no acó e acolá das nosas vidas.

A tres regos

A primeira vez que escotei tal cousa era unha sentenza dun amigo, de cando aínda eramos mociños e estabamos a prepararnos para a vida. Referíase o Manolo, así o chamabamos, á distancia mínima que el esixía ao achegarnos á súa posición na pesca de troitas.
Fermín Paz A miña actividade política e social ven do ano 1970. Militei e tiven responsabilidades en organizacións do nacionalismo galego a nivel local, comarcal e nacional. A nivel Internacional, Secretario Xeral da Unión Internacional de Sindicatos da Enerxía-Química e Petróleo e da Comisión Executiva dos Sindicatos da Enerxía- Química e do Petróleo da rexión Europea-Paises árabes. Secretario Xeral da Asociación Internacional Droit á l´énergie-Sos Futur con sede en Paris e representante da Ong no Consello Económico e Social da ONU. Na actualidade estou xubilado e fago colaboracións en revistas, publicacións e Foros Internacionais de análises política ou sindical.