Ratificada a absolución da muller que foi acusada de matar dous anciáns en Arzúa

A Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) desestimou o recurso de apelación interposto polo Ministerio Fiscal contra a sentenza ditada pola Audiencia Provincial da Coruña, que ratificaba a absolución, conforme ao veredicto do xurado, da muller acusada de matar a dous anciáns en Arzúa en xullo de 2016.

O fallo da Audiencia, de xuño de 2021, ía en conformidade co veredicto do xurado que a considerou "non culpable", nun xuízo que se celebrou por segunda vez tras ordenalo así o TSXG e no que a defensa, exercida pola avogada Verónica Suárez García, do despacho SF Corporación, defendeu a absolución da muller e alegou que non era autora de ilícito algún.

A postura do Ministerio Fiscal era que fose condenada por dous delitos de homicidio ao considerala autora da morte da madriña do seu marido e da súa parella, aos que coidaba na súa vivenda de Arzúa. No entanto, tiña en conta a eximente completa de alteración psiquíca e pedía para iso o seu internamento psiquiátrico, por vincular os feitos cun brote psicótico.

Entre outras cuestións, o xurado considerou como non probado que na madrugada do día 27 de xullo de 2016 a muller accedese ao interior da vivenda dos falecidos. Tamén rexeitou que puidese ser considerada autora da morte dos dous anciáns.

"A pesar de atoparse pegadas e perfil xenético da acusada en diversas zonas da vivenda onde residían os anciáns, non podemos concluír que se producisen no momento do delito, posto que a acusada era coidadora habitual dos anciáns e entraba con frecuencia na devandita vivenda", recollía o fallo sobre o veredicto. Así as cousas, concluía que os indicios existentes eran "insuficientes" para considerar acreditada a autoría das mortes.

A resolución xudicial que cuestionaba a Fiscalía remarca que non se probou que a sospeitosa, encargada do coidado das vítimas, as acoitelase cando estaban deitadas na cama. O home e a muller residían nunha vivenda situada a moi pouca distancia da da acusada, dentro da mesma leira.

En feitos probados, si figura que a muller presentaba "un trastorno psicótico agudo que anulaba totalmente as súas capacidades cognitivas e volitivas".

E nesta conxuntura, a Sala do TSXG, que desestima o recurso presentado pola Fiscalía, subliña que, aínda que se pode "discrepar lexitimamente" da forma na que o xurado forma a súa convicción de non culpabilidade, "non pode discutirse que existe motivación e que a sentenza reflicte unha dúbida que para o xurado tivo entidade suficiente".

Así, engade que a acta do veredicto recolle que, a pesar de atoparse pegadas e perfil xenético da acusada en diversas zonas da vivenda onde residían os anciáns, non se pode concluír "que se producise no momento do delito, posto que a acusada era coidadora habitual dos anciáns e entraba con frecuencia na devandita vivenda".

Contra a sentenza do TSXG cabe interpor recurso de casación ante a Sala Segunda do Tribunal Supremo (TS).