Capacidade e realidade

Outra cousa son os Senadores e Congresistas galegos, parece que Madrid absorbe toda a súa capacidade, mais non tiña porque ser dese xeito, na cultura anglosaxoa dan cumprida xestión nos seus territorios.

 

Son así en Galicia, mais non son o mesmo os vascos, que traballan arreo no seu territorio e están en Madrid o xusto e necesario. Esta foi unha boa lexislatura para o avance de Euskadi, indiscutible, como seguro será a próxima. Obter  transferencias e xestión é o seu cometido, ir de compras a Chueca é secundario e por suposto non van a reclamar o tren a Burgos como si fixo En Marea.

 

Mais o PNV ten unha realidade, unha capacidade, que é poder sentarse co arco parlamentar de dereita a esquerda co gallo de conseguir as metas do seu programa electoral. Ata o de agora ningunha forza con deputados galegos, BNG ou En Marea tivo capacidade de negociación con gobernos de dereita, os dogmas e posicionamentos de máximos non llo permiten, son vítimas de ter que facer política cara dentro das súas organizacións e do permanente estigma da reflexión interna. Os problemas da xente están na rúa e no día a día.

 

Cómpre traballar cara a sociedade, cómpre dar resposta a moitos problemas de Galicia, que teñen a súa solución por degraza nas Cortes Xerais. É preciso ter representación no Senado, para facer del unha cámara territorial. Por iso non son quen nin o BNG nin En Marea, porque so un panorama de forza de esquerda é positivo para eles, para poder negociar sen tensións.

 

O pragmatismo e a forma de facer do PNV, xa está en Galicia, é Compromiso por Galicia somos socios en Europa e amigos en España, traballamos cóbado con cóbado e levamos iniciativas conxuntas, pero é tempo de que Galicia Pinte No Estado sen mochilas, sen ataduras nin teimas.