No oitavo aniversario de AGAI

Cando no caloroso verán de 2006. Caloroso pola inusual climatoloxía galaica dese ano e máis dolorosamente pola denominada II Guerra do Líbano, un grupo de galegos e galegas de todas as ideoloxías, profesións e crenzas, conseguimos contactar grazas a un dificilmente repetibel cúmulo de casualidades e circunstancias afortunadas, e decidimos constituír unha asociación de amizade entre Galicia e Israel, Israel e Galicia, procurábamos tender dende a milenaria Santiago de Compostela un balcón con vistas á milenaria Xerusalén. 

 

E así foi. En decembro de 2006 nace en Compostela a Asociación Galega de Amizade con Israel - AGAI. Inicialmente con algo máis de medio cento de animosos socios e a día de hoxe xa con varios centos. Sen dúbida un pequeno-grande éxito tendo en conta a feble cultura asociativa galega e a condición “politicamente incorrecta” de ser prol israelí nunha contorna moi difícil cando non abertamente agresiva e hostil. 

 

E desde logo moi hostil foi a reacción que debimos sufrir especialmente durante os primeiros dous anos de vida. Cunha virulencia enfermiza e fanática que puxo na diana a socios de AGAI só por ser socios dun colectivo que buscaba e busca estreitar lazos e tender pontes entre os pobos de Israel e de Galicia. Algo que para estes declarados “inimigos de Israel” semella ser condenable. Eles prefiren as portas pechadas, os boicots fascistas e racistas á irmandade e amizade entre os pobos galegos e israelí 

 

Co tempo, a perseveranza, unha boa dose de paciencia e fortaleza colectiva, conseguiu AGAI afianzarse, demostrar que non era flor dun día e que nin un nin cen grupos de intolerantes talibáns poderían facernos calar. 

 

Hoxe, oito anos despois, máis dun cento de conferencias, exposicións, mesas redondas, edición dunha revista (DE COMPOSTELA A IERUSHALAIM), de varios libros, de dvds documentais (TESTEMUÑO) da organización dunha semana de cinema israelí e de 5 viaxes de socios e socias de AGAI a Israel, podemos afirmar con satisfacción - e por que non dicilo con orgullo-, que AGAI é xa un actor importante no movemento asociativo galego e un referente non só en Galicia senón mesmo mais alá do Padornelo coma demostran os numerosos socios de AGAI en Israel, Portugal, Estados Unidos, Austria, Bélxica, Arxentina ou Canadá. 

 

Hai sen dúbida en Galicia un antes e un despois dese chuvioso e frío 3 de decembro de 2006 no Salón de Actos da Confederación de Empresarios de Galicia da compostelá rúa do Vilar. Porque a existencia e a constante actividade de AGAI propiciou o nacemento posterior en Galicia doutras entidades que desde ámbitos diferentes cultivan tamén o amor pola cultura xudía. Así como tamén a existencia e actividade de AGAI animou ás institucións galegas a prestar agora unha maior atención ao legado da presenza xudía no noso país. 

 

O noso reto é medrar, concientes da nosa modestia, pero con forza e convicción no camiño iniciado e continuar así tendendo pontes, agrandando ese pequeno balcón con vistas sobre Israel que con enorme agarimo abrimos un inverno de 2006 

 

E parafraseando a un grande da literatura galega e universal, o escritor e profundamente namorado da cultura xudía, Álvaro Cunqueiro, permítaseme rematar cun brinde: mil primaveras máis para a amizade entre Galicia e Israel.