Por Arán Feijoo | Vigo | 02/08/2018
Sorrín e indíquelle de que tiña as miñas dúbidas de que tivesen a capacidade económica para afrontar ningunha actividade que non fose a mera supervivencia. Lembrei unha frase que este directivo me ensinou a” Xibarización do asociacionismo” . Os xíbaros, tribo indíxena das frondosas selvas tropicais teñen ou tiñan o fermoso costume de reducir ao tamaño dun chaveiro as cabezas dos seus inimigos, unha vez cortadas, desde logo.
Esta expresión vén resumir un pouco cunha imaxe gráfica a situación do asociacionismo neste país. Despois duns anos de auténtico malgasto onde as asociacións empresariais tan só tiñan que bailar ao son da administración para recibir cuantiosas sumas, viñeron as vacas fracas.
Para entendernos coma se ao Celta de Vigo de súpeto dínlle que lle quitan os ingresos por televisión e que ten que aguantar só cos ingresos dos socios. Ousexa, unha redución do 80 % nos seus ingresos.
Cunhas cotas nalgunhas asociacións que roldan os cen eurose anuais, a solución pasaba por prestar servizos aos seus asociados pero para prestar servizos é necesario competir no mercado. Baixar á area e pelexar con outras empresas e institucións que prestan iguais ou similares servizos.
Imposible, por non dicir moi difícil coa atrofiada estrutura que se foi montando durante os anos ao redor do diñeiro público, é por iso que as asociacións se han ido reducindo de tamaño no esencia e non son capaces de afrontar gastos de novas incorporacións ou investimentos para xerar ingresosoy movemento.
É a pixota que se morde a cola, mentres tanto as empresas ven cada vez con maior desinterese o asociacionismo empresarial, en parte pola súa falta de renovación nas caras , nas estratexias e en parte porque no mundo empresarial vales tanto como o que achegas e en moitos casos , non en todos, o que se achega é pouco ou nada.
Se fósemos racionais, buscariamos unha integración das diferentes organizacións empresariais nunha única estrutura co efecto de aproveitar sinerxías reducir custos de persoal e instalacións e robustecer o movemento asociativo. Nalgunha provincia galega realizouse algo parecido con bos resultados. Aínda que parece difícil de replicar pola oposición máis ben interna nas organizacións que a dos seus propios directivos.