Condenado a cinco anos de cárcere o expresidente da Confederación Hidrográfica Miño-Sil

A sección segunda da Audiencia Provincial de Lugo condenou a cinco anos de cárcere por suborno e prevaricación ao expresidente da Confederación Hidrográfica Miño-Sil (CHMS), Francisco Fernández Liñares, que foi xulgado xunto a nove empresarios.

O tribunal tamén lle impuxo a inhabilitación para desempeñar un emprego ou cargo público durante 20 anos, así como o pago dunha multa de 7.200 euros, segundo informou o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG).

Desta maneira, os maxistrados consideran acreditado que o acusado, entre 2009 e 2012 adxudicou contratos de obras a sociedades, con cuxos representantes se puxo de acordo, a cambio de diñeiro ou de prestacións de traballo nas súas leiras particulares.

Para os oito empresarios condenados, que durante o xuízo recoñeceron pagos de contías a Liñares a cambio das adxudicacións de obras que recibían da Confederación Hidrográfica Miño-Sil, o tribunal tamén impuxo seis anos de inhabilitación para emprego ou cargo público e seis meses de inhabilitación para obter subvencións e axudas públicas, así como para contratar con entes ou organismos que formen parte do sector público.

Ademais, o tribunal fallou que estes empresarios, durante un ano e nove meses, non poderán gozar dos beneficios ou incentivos fiscais e da seguridade social. As penas impostas coinciden coa petición final que realizou a Fiscalía no plenario do xuízo, agás no caso do noveno empresario, o único que non recoñeceu os feitos.

Ese apoderado dunha empresa, cuxo avogado foi o único --á marxe da defensa de Liñares-- que pediu nulidade de probas e seguiu unha liña argumental diferente, negou entregar contías a Liñares. O tribunal absolveuno por "falta de probas", xa que a parte da instrución que correspondía con el, precisamente, foi anulada.

Esta é a primeira peza separada da macro operación bautizada como 'Pokémon' que instruíu Pilar de Lara e que xulgou as comisións que cobraba ou recibía por parte de empresarios que, a cambio, obtiñan concesións de obras da Confederación.

FEITOS PROBADOS

Os propios empresarios acusados explicaron a dinámica de adxudicacións e de entregas de diñeiro, aínda que como fixo constar o Ministerio Público na resolución final, seguían unha mecánica de actuación, aínda que non un único modus operandi. Así, as declaracións feitas "poñen de manifesto una mesma mecánica de actuación, tanto nas ofertas con invitacións como na intervención do presidente da CHMS na realización das ofertas e, así mesmo, no concerto de pagos a cambio de obras".

Ademais, os maxistrados indican que as intervencións telefónicas e os seguimentos realizados durante a investigación "poñen ás claras as relacións habidas entre o presidente da confederación e os acusados".

Os letrados sinalan que o condenado, cando exercía de presidente da Confederación Hidrográfica Miño-Sil, adxudicaba as obras mediante procedementos negociados, polo que tiña a obriga de solicitar, como mínimo, ofertas a tres empresas antes de pechar os contratos.

Á vista das declaracións e probas, os xuíces sosteñen que o entón presidente e os tres empresarios que concorrían ás licitacións xa pactaran previamente cal deles sería o adxudicatario do contrato "de antemán". Os outros dous, por tanto, presentábanse para "darlle cobertura e aparencia de legalidade" e as empresas se turnaban para conseguir as adxudicacións.

Na sentenza considéranse probadas as entregas de diñeiro que oscilaban entre os 15.000 e os 20.000 euros en xeral e que os empresarios dixeron no xuízo que entregaban ou ben porque llas pedía ou porque se sobreentendían.

Doutra banda, na sentenza tamén se considera probado que Liñares fixo uso dun condutor e un vehículo para "o seu desprazamento persoal de Lugo a Ourense", cando a finalizade do contrato deste coche era outro. "Actuando en interese exclusivo dos seus negocios e asuntos particulares, ata o punto de que na Semana Santa de 2011 ordenou transportar a Lleida unha partida de meixóns como obsequio a un alto cargo do ministerio".

NULIDADE E OUTRAS CUESTIÓNS

A defensa de Liñares tratou que non se tivese en conta o valor probatorio das declaracións dos coimputados porque lles supuña para eles unha mellora da pena, como así se viron rebaixadas a petición do Ministerio Fiscal. Pero no fallo xudicial, o tribunal desestima os argumentos neste caso.

A absolución do apoderado dunha empresa susténtase en que a única proba que tiñan contra el era a declaración que fixo o propio Liñares ante os axentes de Vixilancia Aduaneira cando regresaban dos rexistros e pararon a cear nun local de Santa Comba. Aínda que no xuízo tentouse desacreditar tamén o valor deste documento asinado por parte da defensa, o tribunal sinala que non se trata dun acto xudicial que se poida ver sometido a nulidade.

En todo caso, si se declararon nulas as dilixencias desde o 23 de setembro de 2012 ata o 8 de xaneiro de 2013. "Pois entre tales datas viuse sometido a unha situación, a de prisión provisional, de maneira ilexítima, isto é, privado de maneira ilícita do máis principal dos dereitos que se tutelan como dereitos fundamentais das persoas: liberdade".