O xulgado desestima a demanda do ilustrador Kiko da Silva contra o portavoz do PP de Pontevedra

O Xulgado de Primeira Instancia número 4 de Pontevedra desestimou a demanda interposta polo autor do cartel do Entroido pontevedrés, o ilustrador Kiko da Silva, contra o portavoz do PP de Pontevedra, Rafael Domínguez, por ofender o seu dereito á honra ao denunciar que este se adxudicou "a dedo".

Segundo informou o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), o xulgado descarta que constitúa unha intromisión ilexítima do dereito á honra as afirmacións efectuadas en febreiro de 2020 respecto de que, durante 13 anos seguidos, o Concello adxudicase o cartel do Entroido ao mesmo ilustrador, que foi número 4 na lista do BNG por Pontevedra nas últimas eleccións xerais.

Na sentenza, contra a que cabe presentar recurso, explica que as manifestacións do portavoz do PP están "dentro da lexítima liberdade de expresión no ámbito político e de fiscalización da xestión municipal". A maxistrada entende que "se trata dunha crítica á actuación do Concello no ámbito da contratación, sendo esta perfectamente lexítima se se circunscribe a ese ámbito e non vai acompañada de expresións claramente inxuriosas, que excedan do razoable e excedan a propia actividade pública".

"Poida que algunhas das expresións non sexan correctas, poida que fosen excesivas ou desafortunadas ao afirmar que 'o amiguismo que impera no Concello fai que o ilustrador, do BNG, sexa o elixido a dedo para realizar o cartel do Entroido e o cobre ao momento', (circunstancia esta última non axustada á realidade), pero efectúanse no marco da crítica política", destaca a titular do Xulgado de Primeira Instancia número 4 de Pontevedra.

Ademais, indica que hai que ter en conta que, tanto de sentenzas do Tribunal Supremo como do Tribunal Constitucional, dedúcese que "cando a persoa presuntamente atacada ten proxección pública política, social ou económica, a súa protección ao dereito á honra diminúe, o seu dereito á intimidade dilúese e o seu dereito á imaxe exclúese".

Desde o punto de vista da liberdade de expresión, segundo a xuíza, "o único límite nestes casos é o uso de expresións vexatorias ou inxuriosas, que se revelen como innecesarias para exteriorizar a idea ou opinión crítica, as cales non foron empregadas".

Tamén subliña que "o coñecemento pola opinión pública e polos cidadáns da posible actuación irregular dos seus representantes públicos, lexitimaba tal ataque como un mal menor, necesario para preservar o superior interese que a denuncia perseguía". En consecuencia, e tras ponderar a colisión entre dereito á honra e liberdade de expresión neste caso, a xuíza desestimou a demanda interposta polo ilustrador.