Racismo, ideoloxía e orientación sexual, principais delitos de odio en Galicia
Tamén están os 'microracismos' como "non alugar vivenda polo aspecto da persoa ou pretender pagar menos por unha actividade laboral".
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 15/08/2021 | Actualizada ás 12:35
Racismo, ideoloxía, orientación sexual ou identidade de xénero e discriminación por razón de sexo son, por esta orde, os delitos de odio máis frecuentes en Galicia, de acordo co último informe do Ministerio do Interior que reflicte, no entanto, menos delitos deste tipo en 2020 respecto ao ano anterior.
Así, o total de feitos coñecidos deste tipo situouse o ano pasado en 46 fronte aos 76 contabilizados en 2019. Con todo, aumentaron os de racismo que pasaron de nove a 19, ocupando en 2020 o primeiro lugar.
O ano anterior contabilizáronse, ocupando o primeiro lugar, 34 delitos de odio vinculados coa ideoloxía; 12 por razón de orientación sexual ou identidade de xénero, nove de racismo e dous por discriminación por razón de sexo. O ano pasado foron 19 por racismo ou xenofobia; 14 por ideoloxía; cinco por orientación sexual ou identidade de xénero e tres por discriminación por razón de sexo.
Para entidades consultadas por Europa Press estes datos non reflicten a realidade. Para o portavoz do Foro Galego de Inmigración, Miguel Fernández, o aumento dos delitos de odio por racismo "ten que ver coa actuación de grupos políticos de extrema dereita, presentes no Parlamento e con moito apoio e difusión en medios e redes sociais, que 'normalizan' o discurso racista".
"Isto facilita despois actitudes violentas contra as persoas migrantes ou a vulneración dos seus dereitos", apostila Miguel Fernández para quen "a situación de crise económica pode influír algo, pero o elemento decisivo é esa normalización do racismo".
Por outra banda, apunta a un "racismo estrutural" por lexislacións "que establecen a desigualdade de dereitos". Tamén alerta das consecuencias de "normalizar" discursos como "cando Vox culpabiliza aos menores migrantes da miseria das pensións".
"MICRORACISMOS"
Preguntado se detectan un aumento de casos, apunta que este ano houbo "o ataque violento a dúas exposicións sobre temática migrante en Compostela e A Coruña, situacións que antes non se daban, ou o ataque a unha muller na rúa con insulto racistas directos".
A iso, engade os 'microracismos' como "non alugar vivenda polo aspecto da persoa ou pretender pagar menos por unha actividade laboral". "Moitas veces as propias persoas non están dispostas a visibilizar o seu caso, o que é lóxico no contexto no que estamos", admite ao ser preguntado sobre a denuncia por parte da vítima.
Tamén rexeita que os comportamentos deste tipo sexa unha cuestión de idade. Con todo, apunta a que o problema é "normalizar" este tipo de condutas. Ademais, apela á importancia do ámbito educativo e ao papel do conxunto da sociedade.
"INFRADENUNCIA"
Desde a Asociación pola Liberdade Afectiva e Sexual ALAS Coruña --entidade que tras o crime de Samuel Luiz na noite do 3 de xullo se personó como acusación nun caso no que se analiza se houbo tamén compoñentes de tinguidura homófobo--, o equipo de Observatorio Coruñés contra a LGTBIfobia considera que as cifras recollidas no informe do Ministerio "non reflicten a realidade que padece a comunidade LGTBI".
"Existe un grave problema de infradenuncia". "Isto non é só unha percepción do Observatorio Coruñés contra a LGTBIfobia, senón que o último informe da Axencia Europea de Dereitos Fundamentais da Unión Europea sobre a situación da comunidade LGTBI no noso continente revela que só se denuncian o 14% dos ataques físicos ou sexuais e o 10% dos casos de acoso".
"Isto responde, por unha banda, a unha herdanza histórica de desconfianza da nosa comunidade cara a determinadas institucións derivada da represión durante o franquismo e, por outro, o medo a ser revictimizada, do mesmo xeito que sucede nos casos de agresión e abuso sexual".
Mentres, explican que a mocidade é máis propensa a denunciar a LGTBIfobia. "A partir dos 50 anos en diante o número de persoas que acoden ao noso servizo descende de maneira significativa".
Isto atribúeno a que a poboación máis nova "non asume como inevitable a discriminación por orientación sexual ou identidade de xénero" e que a poboación de maior idade "non sempre ten acceso ou facilidades" no uso de medios dixitais para denunciar o seu caso.
Así mesmo, confirman que durante os meses máis duros do confinamento detectaron un aumento do acoso cara a esta comunidade, "amparándose no anonimato que proporcionan as redes sociais", citan, aludindo, ademais, ao acoso escolar.
