Xuíz da AN ao sobriño do patrón do Pitanxo: "Ten obriga de dicir a verdade. Que non llo teña que repetir"
Eduardo Rial respondeu as preguntas do fiscal, onde quedaron patentes algunhas contradicións que foron comentadas durante o interrogatorio.
Por Europa Press / Redacción | VIGO | 21/07/2022 | Actualizada ás 19:50
O xuíz do Xulgado Central de Instrución número 2 da Audiencia Nacional, Ismael Moreno, chamou a atención en varias ocasións a Eduardo Rial, un dos tres sobreviventes do naufraxio do pesqueiro galego 'Villa de Pitanxo' e sobriño do capitán do buque, durante a súa declaración o pasado 6 de xuño en Madrid: "Ten vostede a obrigación de dicir a verdade. Sábeo, verdade? Pois que non llo teña que repetir máis veces".
Así de directo foi Moreno con Rial mentres este último se atopaba declarando en calidade de testemuña do afundimento do barco o pasado 15 de febreiro a 450 quilómetros da costa de Terranova (Canadá), que acabou coa vida de 21 dos 24 mariñeiros a bordo.
"Lémbrolle que está vostede baixo xuramento ou promesa. Non dea respostas evasivas e responda ao que se lle pregunta. Ten vostede a obrigación de dicir a verdade. Sábeo, verdade? Pois que non llo teña que repetir máis veces", indicou o titular do xulgado a Eduardo Rial, sobriño do patrón do barco, Juan Padín, o único investigado na causa do afundimento do buque.
Así mesmo, Ismael Moreno amoestou a Rial en varias ocasións polo trato que estaba a dar ao Fiscal durante a súa declaración. "Non interrompa cando falo nin interrompa vostede ao señor fiscal nin a ningunha das partes cando interveñen", subliñou. "Vostede non é amigo do señor fiscal. Por que o está tuteando con esa familiaridade?" ou "Quere vostede dirixirse con respecto ao señor fiscal?" foron outras das frases que dixo Ismael Moreno para tentar que Rial cambiase a súa actitude durante a case hora e media que durou o interrogatorio, ao que tivo acceso de forma íntegra Europa Press.
No transcurso da súa declaración, Rial asegurou que se estaba "pondo nervioso", polo que o xuíz volveu dirixirse a el para dicirlle: "Vostede non ten que porse nervioso. Diga a verdade e xa está".
RELATO DOS FEITOS
En canto a como relatou Rial os acontecementos que acabaron co afundimento do barco, o mariñeiro deu unha versión similar á do seu tío, e asegurou que o motor do barco parou de forma repentina, o que provocou que o 'Villa de Pitanxo' naufragase en cuestión de minutos. Así, rexeitou a narrativa do terceiro sobrevivente, Samuel Kwesi, que subliñou que primeiro se produciu un embarre (as redes engancháronse ao fondo do mar), o que motivou que comezase a entrar auga e logo se parase o motor.
Con todo, durante as preguntas que o fiscal lle realizou a Rial quedaron patentes algunhas contradicións que foron comentadas durante o interrogatorio. Por exemplo, nun primeiro momento o declarante asegurou que mentres estaban na balsa salvavidas observaron no mar algúns traxes de supervivencia (só el e o seu tío os tiñan postos na devandita balsa), pero indicou que só recolleron da auga chalecos salvavidas.
Máis tarde, asegurou que non viran ningún traxe de supervivencia flotando no mar e que de velos sería "imposible" recollelos pola situación na que se atopaban (a balsa tiña un buraco na súa base), a pesar de que si recoñeceu ter collido chalecos da auga.
Ademais, na súa declaración houbo moitos aspectos da madrugada do pasado 15 de febreiro que non lembraba, como quen dos seus compañeiros colleran o traxe de supervivencia, xa que asegurou que vira a varios dos mariñeiros con eles na man, pero só se atopou un corpo con el posto (ademais de Padín e Rial que si os tiñan e sobreviviron).
EXPLICACIÓNS A SAMUEL
Entre outras cousas, Rial recoñeceu, do mesmo xeito que o seu tío, que si trataron de explicar a Samuel que o motor parou de forma repentina e que non tivo nada que ver o embarre. Pero, tal como dixo, a súa intención non era presionalo para que cambiase a súa versión. Do mesmo xeito que Padín, o seu sobriño asegurou que o embarre se deu "unha ou dúas horas antes" do naufraxio e foi solucionado polo capitán mentres os mariñeiros, incluíndo a el mesmo e a Samuel Kwesi, estaban a durmir.
No entanto, sempre segundo as súas palabras, Samuel escoitaría a existencia do embarre cando o capitán contou o que ocorrera cando foron rescatados na Praia Menduiña II e a partir de aí "autoconvenceuse" de que esa foi a causa.
