A nai de Nerea Añel, sobre o acusado pola súa morte: "Díxome, tranquila, a túa filla está no cárcere'"

A Audiencia Provincial de Ourense acolleu este martes a segunda xornada do xuízo pola morte de Nerea Añel, a moza ourensá desaparecida en xaneiro de 2020, cuxo cadáver se atopou oito meses máis tarde. Este martes compareceu a nai da vítima, quen ante o xurado popular que ditará veredicto relatou que o que era noivo da súa filla, e único acusado, chegouna a chamar pedíndolle que estivese "tranquila" e asegurándolle que ela "estaba no cárcere" despois de que a levase "a Garda Civil".

A muller contou que a súa filla, que no momento dos feitos tiña 26 anos, caera no mundo das drogas dous anos antes, pero a pesar diso mantiñan o contacto continuo, víanse cada semana ou "como moito cada 15 ou 20 días". No 2020 víronse por última vez na noite de Reis, cando coñeceu á que por entón era a parella da nova.

Ela acudira ao domicilio da súa proxenitora para seguir unha tradición que tiñan desde nena: recoller esa noite un calcetín cheo en chucherías. Ao saír da vivenda foi cando lle presentou ao agora acusado como o seu noivo. Foi a última vez que viu á súa filla. Cando xa superaba o mes sen ter contacto con ela, preocupouse e presentouse na comisaría para denunciar a súa desaparición.

Nese momento, segundo relatou na súa declaración, chamouna un amigo da nova e ao teléfono púxose o acusado. A Policía pediulle que activase o altofalante e, segundo a súa versión, puideron escoitar como lle dicía "está tranquila, a túa filla está no cárcere, vin como lla levaba a Garda Civil, xúrocho".

NON ESTABA NO CÁRCERE

Con esta información, segundo a versión da nai, a policía comprobou primeiro que non se atopaba no Pereiro de Aguiar e, a continuación, que tampouco estaba en ningún centro penal de todo o territorio nacional, xa que non tiña antecedentes penais.

Comezou a procura oficial entón, pero a muller xa contactara previamente con varios amigos e coñecidos da súa filla mediante algúns números de teléfono a través dos que ela adoitaba contactala. Un xa lle dixo con anterioridade que o acusado contara no barrio de Covadonga que a muller se atopaba en prisión.

Varios destes contactos tamén declararon este martes na Audiencia Provincial, narrando que o acusado lles dixo que a moza "ingresara no cárcere" e mesmo algún escoitara que "mantivera unha comunicación cara a cara con ela, na que ademais aproveitou para levarlle cen euros".

"Investigamos e estaba a mentir. Inventouse unhas cantas historias. Non danche un cara a cara ata seis meses ou así", expuxo un das testemuñas, que chegou a encararse co procesado obrigando aos policías a ter que situarse no medio nun momento do interrogatorio.

Tamén cando saía da sala chegou a ameazar ao acusado polo que o maxistrado presidente ordenou que "conste en acta" para que o xurado analice a parcialidad da súa declaración.

DESCONFIOU DA DETENCIÓN

Outras persoas da contorna da parella no barrio de Covadonga tamén ratificaron que, tras a desaparición, o acusado relatou que a súa parella fora detida pola Garda Civil, á saída do motel, polo furto previo da carteira a un taxista. Algo que recoñeceron que lles "estrañou" posto que a moza "non tiña antecedentes".

Así mesmo, manifestaron que existía malos tratos na parella. "Vin como lle daba unha boa hostia, un bofetón nun portal da rúa", declarou un das testemuñas. Outro dixo que antes dos feitos "xa lle pegou unha puñada e un cabezazo catro ou cinco días antes", e outro recoñeceu que presenciara "numerosas discusións" e que "se pegaban mutuamente".

Tamén pasou a traballadora do motel do que saíron vítima e acusado a última vez que se lles viu xuntos. A versión da defensa é que saíron do recinto pola estrada nacional e nun determinado momento tomaron camiños separados, mentres que o seu cliente escondeuse antes de continuar dirección Ourense, a moza decidiu regresar para entregarse polo furto da carteira, dado que carecía de antecedentes e estaría libre ás poucas horas.

Con todo, a traballadora deu outra versión. "Díxenlles que ía avisar á Garda Civil por ladróns e eles empezaron a correr como desesperados polo camiño que vai dar ao poboo fantasma. Vinos perfectamente ata que se perderon de vista. Corrían a todo meter", sostivo antes de indicar que ao día seguinte el regresou "só" e "nervioso" a esixir o diñeiro da habitación apenas gozada.

Tamén outra traballadora do motel que estaba o mesmo quenda declarou estar "segura" de ver naquela tarde á parella dirixirse "cara ao camiño do monte" e non cara á estrada. Do mesmo xeito que o taxista que ía recollelos e que finalmente non o fixo ante o aviso de que previamente roubaran ao seu compañeiro.

"No momento no que a encargada me dixo que roubaran antes a carteira un compañeiro saíron correndo pola porta principal e viraron cara á zona do camiño", dixo na Audiencia, onde tamén sinalou que cando regresaba en dirección Ourense non llos cruzou pola estrada e tampouco a ningún coche da Garda Civil.

Audiencia Provincial de Ourense / Europa Press / Europa Press