Un fito: primeiras variedades galegas de oliveira recoñecidas oficialmente

Os traballos da Misión Biolóxica de Galicia sobre Brava galega e Mansa galega foron aprobadas por resolución da Dirección Xeral de Producións e Mercados Agrarios

Por Galicia Confidencial | Santiago de Compostela | 09/11/2017 | Actualizada ás 10:29

Comparte esta noticia

As descricións das variedades de oliveira Brava galega e Mansa galega foron aprobadas por resolución da Dirección Xeral de Producións e Mercados Agrarios. Todo un "fito", aseguran dende a Misión Biolóxica de Galicia, do Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC).

Traballos do CSIC identifican as primeiras variedades galegas de oliveira.
Traballos do CSIC identifican as primeiras variedades galegas de oliveira.

As investigacións do grupo de Viticultura da Misión Biolóxica de Galicia, dirixido por Carmen Martínez, permitiron o recoñecemento oficial destas dúas variedades de oliveira autóctonas de Galicia, en virtude da resolución da Dirección Xeral de Producións e Mercados Agrarios do 23 de outubro de 2017.

Por primeira vez dúas variedades galegas de oliveira obteñen o recoñecemento oficial e legal. O patrimonio varietal da oliveira en Galicia, descoñecido ata a data, convértese así no máis occidental da Europa continental.

A existencia de oliveiras e o seu cultivo en Galicia esténdese principalmente polo sur da provincia de Lugo e distintos puntos das provincias de Ourense e Pontevedra. Os olivareiros, unha vez se acade a produción necesaria de planta, poderán comezar a plantar Brava Galega e Mansa Galega e utilizar a denominación destas variedades nas etiquetas dos seus aceites embotellados.

Con arredor de 1.200 variedades descritas, das que só un pequeno número se emprega para producir aceites comerciais, España presenta a maior diversidade do mundo e é tamén primeira en superficie (Andalucía concentra o 62% do total).

Oliveira da variedade 'galega extra'
Oliveira da variedade 'galega extra' | Fonte: GC

O grupo de Viticultura da Misión Biolóxica de Galicia abriu hai máis dun lustro unha liña de investigación sobre oliveira autóctona galega. A dirección Xeral de Gandería e Industrias Agroalimentarias da Xunta de Galicia, a través de César Iglesias, presentou unha solicitude de recoñecemento oficial das descricións de Brava galega e Mansa galega aos responsables do Ministerio de Agricultura e Pesca, Alimentación e Medio Ambiente. A solicitude acompañouse do envío de datos científicos sobre as citadas variedades de oliveira por parte da Misión Biolóxica de Galicia, que incluíron: a descrición botánica detallada das súas follas, características das olivas, dos ósos ou endocarpos, do seu perfil de ADN, etc., ademais de achegar referencias históricas sobre o seu cultivo, demostrar a existencia de exemplares centenarios e o emprego tradicional dos seus froitos para a elaboración de aceites.

Na actualidade está en marcha un proxecto de investigación financiado pola Fundación Juana de Veiga, cuxo obxectivo é continuar coa recuperación do oliveiral autóctono galego e a súa posta en valor. No marco deste proxecto a Misión Biolóxica de Galicia colabora coa Asociación de Produtores de Aceite de Oliva de Galicia (APAG) e a Asociación de Viveristas do Noroeste (ASVINOR), para facilitar planta destas variedades ao sector o máis axiña posible, de acordo coas canles establecidas pola normativa vixente.

"Aínda que o noroeste de España non estaba considerado como área de cultivo tradicional desta especie, o cultivo da oliveira estivo presente desde tempos inmemoriais, sendo citada a súa existencia por Herrera en 1513 ou por Hidalgo-Tablada, en 1870. A importancia que a oliveira tivo na antigüidade nesta zona, queda patente pola existencia de numerosos restos arqueolóxicos, como lagaretas primitivas destinadas ao prensado da oliva dos séculos I-II A. C.", explica Carmen Martínez.

"A desaparición do cultivo en Galicia non foi debida á falta de calidade dos seus aceites, senón aos altos impostos sobre as oliveiras decretadas polo Conde Duque de Olivares na primeira metade do século XVII, tal e como se recolle na bibliografía", detalla.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta
Comentarios 9 comentarios

1 unmais

Desde logo infromanse ben pouco esta xentiña, non sei se se trata das mesmas pero una variedade que é chamada galega en Portugal, é a mais frecuente en Tras-os -Montes, eu teño comprado aceite de esa variedade, e é verdadeiramente bo

1 Elisenda en Camelot

Si, eu tamén. Por certo é unha historia ben interesante a das oliveiras en Galicia. https://www.lavozdegalicia.es/notic... https://www.lavozdegalicia.es/notic...

2 Elisenda en Camelot

Quero dicir que o teño comprado, o resto descoñézoo e que é exquisito. O centralismo sempre beneficiándonos: primeiro as oliveiras, despois os nosos viños polas liortas con Inglaterrra, despois a nosa carne, despois o leite... Claro coma somos tan resignadiños e sempre andamos co "si señor, como guste señor"... Ah, e non critiques o centralismo que enseguida che dirán que fas política coa historia... A que si Nostrus? Eppur si muove.

3 non tes idea

A variedade "galega" de Portugal é outra, non é galega e non é moi boa. Só ten de galega o nome.

4 Gomesende

E que é ser "galega"? Se repasaras a xeografía histórica saberías que a Gallaecia era extensa e non limitada á autoanemía actual. Presenta na Galiza? Si, por suposto! E dis que "non é moi boa", xa se mira que sabes! A metade do aceite de Portugal é desta variedade, recoñecido internacionalmente, xa se ule que do tema entendes!

5 Le e aprende,.

Ti confundes "galaico" con "galego", que nunca incluiu o norte de portugal. A variedade "galega" de oliva non ten nada que ver con Galicia. http://www.campogalego.com/es/fores...

6 Gomesende

Teófilo Braga (1885), O Povo Português nos seus Costumes, Crenças e Tradições: “O povo português esqueceu as suas origens comuns com o galego, e a fidalguia a sua principal proveniência. No Alentejo chama-se galegos a todos os povos do Ribatejo, como uma reminiscência da antiga unidade territorial da Galiza, que se estendia até ao Tejo. (...)". Si, fáltanche moitas lecturas!

7 E toma

Gallaecia nunca chegou ata o "Tejo", Galegos non son galaicos, Teofilo Braga ten moita caspa, etc...

8 Gomesende

Ser un pobre iñorante pode desculparse e até corrixirse (se hai vontade), ser un suxo provocador non ten cura. Compadezo quen tena que aturarte.