O Bloque defende o seu proxecto sen carga independentista fronte as mareas "de usar e tirar"

Miles de persoas saíron á rúa para celebrar o Día da Patria, o Día da Matria. E fixérono manifestándose dende a Alameda ata a Quintana. Unha Quintana chea de xente, de son de gaitas e cantos que berraban "autoderminación", "sempre en galego", "por unha Galiza ceibe e socialista" ou "poder popular". A marcha do BNG lembraba que cumpría anos, 50 días de patria "e por 50 máis, polo resto da vida". 

E "música da terra que une" para agardar a todo o xentío que ía, pouco a pouco, ateigando a Quintana. Con bandeiras nas que aparecía, de cando en vez, Rosalía. Como tamén o fixeron outros, aqueles que botaron raíces no "fío de dignidade e amor que une a este país". "se Manuel María está, Galicia está". 

O DISCURSO

Era o tempo do discurso político, porque cando á Quintana  xa chegara todo, despois de músicas, reivindicacións e intervencións, era a quenda de Ana Pontón. Cando a voceira do BNG rescataba da memoria o seu primeiro Día da Matria, con 17 anos, cando comprobara que "non eran uns poucos".

"Ninguén pode roubarnos os nosos soños", sinalaba Pontón ao tempo que reivindicaba o dereito de autodeterminación dos pobos e aquelo que o Bloque vén reivindicando: acabar co "secuestro da radio e a televisón pública", unha xustiza feminista porque se "a xustiza se é machista non é xustiza", "a nosa República" porque "Juan Carlos I el Campechano é o principal delincuente do estado español", a transferencia da AP-9, "emprego digno", "salario digno", "traballo en igualdade".

A liberación de Jordi Turull, Carme Forcadell e Oriol Junqueras, a desvergoña dunha "xustiza que deixa libres aos membros da manada mentres piden 300 anos de prisión para os 19 de Meirás".  E o feminismo: "síntome moi orgullosa das mulleres traballadoras de Bershka, porque se enfrontaron ao home máis rico do mundo e venceron".

CONTRA AS MAREAS

Así, Pontón erixiu ao Bloque como a "única alternativa real" a este "desgoberno", sinalando que o seu partido era unha "ferramenta ao servizo do país", non como "as organizacións políticas de usar e tirar". Porque, segundo a voceira, as mareas son "aqueles que defenden unha causa en Madrid e outra en Galiza". Que hai que "xerar alternativas propias, non referentes estatais": "pode ser, pode pasar, que a nosa xente se deixe engatusar un tempo coa suposta comodidade da uralita contaminada co amianto do españolismo ou polos adornos da madeira contrachapada con falsos acabados de galeguismo ou nacionalismo".

"Mirade o espectáculo que dan un día si e outro tamén. Teñen enormes enerxías para pelexar entre eles en Galicia, pero quedan sen ánimos para facerse ouvir nas súas centrais madrileñas. Non van vir esas solucións nin ese futuro daqueles que defenden unha cousa en Madrid e declaran o contrario en Galicia", advertiu.

Ademais, sacou peito coa resistencia do Bloque e o seu "futuro moi esperanzador", fronte a esas escisións desde o ano 2012, e proclamou: "Unha vez máis, os que lle vían pouco futuro ao BNG levaron un chasco como esta Catedral".

PP

Ana Pontón tamén cargou no seu discurso contra o "desgoberno" do PP: "dun PP que ocupa o Goberno da Xunta e actúa de xeito rutineiro, sen ideas, sen proxecto, sen perspectiva de futuro mais alá do poder polo poder e da tapar as súas carencias coa propaganda".

As críticas de Pontón centráronse na súa "forma rutineira" de gobernar, "sen ideas, sen proxecto, sen perspectiva de futuro máis aló do poder polo poder". Ademais, deixou un vaticinio: Feijóo estará en Madrid para 2020 "se o PP español ten un horizonte máis despexado", porque insistiu en que o presidente da Xunta e do PPdeG "sempre tivo e ten a cabeza en Madrid", pero non deu a batalla pola sucesión de Mariano Rajoy "porque cheirou o ambiente e púidolle o medo a unha desfeita monumental".

CAUSA GALIZA

Por outra banda, Causa Galiza convocou a algúns centos de persoas na súa manifestación na que os seus dirixentes pediron, sen pudor, a independencia de Galicia "como único caminho". Tras saír da Alameda, a marcha rematou na Praza do Toural onde se leu un manifesto no que se insistía na necesidade de que Galicia sexa independente para acadar avances sociais.