Que abdique o rei...na república

Andan toliños de contentos os monárquicos (que os hai: a estas alturas da película xa non me vale o conto ese de que o que hai son juancarlistas; hai monárquicos carafio, aínda que so sexa por inacción) polo detallazo da raíña holandesa (case que me entran ganas de chamala A Raíña Tulipán, que queda como así que moi personaxe de novela de fantasía), que andan todos contentiños os monárquicos, dicía, porque abdicou a raíña esa e como que lles convida a fabular coa posibilidade de que o de aquí faga como a de aló e abdique en favor de seu fillo, cuxo único mérito coñecido é ser o fillo varón-as mulleres non contan, son declaradas constitucionalmente inútiles para a xefatura do estado-do actual rei, posto nese posto, con perdón por redundar pero os reis repítenme como a cebola nunha empanada mal feita, vitalicio ademais, posto aí, que me perdo en canto me poño a falar de empanadas, por un ditador fascista despois dun golpe de estado contra un goberno democrático e legal). Nesa idea de que o campechano cazador de elefantes abdique ten peso non tanto, creo, a cuestión da idade do papá canto as ganas de moita xente de ver a Felipe coroado de rei e a Letizia (con z de Galiza) de raíña. Que se van facendo maiores e sabido é o complicado que o van ter os pobres ao sair ao mercado laboral case que nos cincuenta tacos.

Por Francisco Castro | Vigo | 01/02/2013

Comparte esta noticia
Eu tamén desexo que o rei abdique. Pero que abdique na república, é dicir, na xente, que xa é maior de idade e xa que logo, perfectamente capacitada para escoller para tan alto oficio a quen mellor lle pareza, coa vantaxe de, se non lle gusta o elixido, cambialo por outro (ou por outra: a república non discrimina por sexo). Na monarquía tes que apandar co que che toque, e sáeche un undargarín e tes que aturalo queiras ou non.
 
Así que eu creo que o monarca de por aquí debería imitar á súa colega de traballo e deixalo xa mesmo.
 
Iso é o que lle deberíamos pedir ao rei. Que abdique en nome da democracia, da lóxica, do senso común, da razón, da ilustración, da ciencia, da modernidade, da igualdade, da normalidade, da responsabilidade, do laicismo, da vida e da saúde mental colectiva.
 
Porque as monarquías, as dos tulipáns ou calquera outra,son inimigas de todo o citado. Ademais dun anacronismo medieval e unha parvada nos tempos nos que andamos.
 
Que abdique xa.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Francisco Castro Francisco Castro (Vigo, 1966) é editor e escritor na Editorial Galaxia e desde 2010 é o presidente da Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil (Gálix). É autor, entre outras obras, de "Xeración Perdida", "Un bosque cheo de faias", Spam e Chamádeme Simbad, entre outras. @franciscocastro