Confirman a condena por branqueo a Sito Miñanco, aínda que lle reducen a pena de cadea por dilacións

O Tribunal Supremo (TS) confirmou a condena por delito de branqueo de capitais agravado ao narcotraficante galego José Ramón Prado Bugallo, coñecido como Sito Miñanco, aínda que a Sala reduce a pena de catro anos de prisión que lle impuxo a Audiencia Provincial de Pontevedra a tres anos e nove meses ao apreciar dilacións indebidas na causa, que se iniciou en 2009.

Igualmente, ratifícase a condena, con reducións de penas polo mesmo motivo, á primeira esposa de Sito Miñanco, Rosa Pouso; á súa filla maior, Rosa Prado Pouso; e ao empresario Jose Alberto Agüin. O tribunal absolve do mesmo delito á excuñada do narcotraficante porque os feitos polos que a condenaron non son concluíntes e suscitan unha dúbida razoable que obriga á absolución polo principio de presunción de inocencia.

De tal modo, a Sala Segunda do Supremo impón a Prado Bugallo tres anos e nove meses de prisión e unha multa de cinco millóns de euros --a Audiencia Provincial fixaba seis millóns--; así como tres anos e seis meses e multa de cinco millóns á súa exmuller; tres anos e tres meses e multa de catro millóns á súa filla; e tres anos e seis meses e multa de cinco millóns ao empresario Jose Alberto Agüin.

Todos foran condenados inicialmente pola Audiencia Provincial a catro anos de cárcere. A sentenza ratifica o resto de pronunciamentos da Audiencia, que inclúen clausúraa definitiva da Inmobiliaria San Saturnino S.L. e o comiso da totalidade dos bens reflectidos nos feitos probados.

FEITOS PROBADOS

O tribunal considera acreditado que os condenados formaron unha estrutura organizada marcada por intensos vínculos persoais dos seus integrantes e que blanquearon diñeiro procedente do narcotráfico entre 1988 e 2012, a través de sociedades instrumentais "constituídas para a ocultación e retorno das ganancias obtidas ou vinculadas coas actividades dunha enorme magnitude cuantitativa e cualitativa de narcotráfico nas que participou o señor Bugallo".

Prado Bugallo constituíu as mercantís San Saturnino S.L. e Jolva S.L., mediante as que se adquiriron 34 inmobles e 13 leiras. As dúas mercantís eran administradas por Rosa Pouso e Jose Alberto Agüin. As adquisicións inmobiliarias realizadas non se axustaban aos ingresos societarios e os prezos de compra presentaban todos eles un patrón de infravaloración respecto dos prezos de mercado.

A xuízo da Sala, os feitos obxectivos acreditados conducen á conclusión de que Prado Bugallo "creou un modelo de transformación das ganancias ilícitas derivadas da súa actividade criminal prolongado durante máis de 20 anos no que participaron as persoas máis próximas do seu círculo máis íntimo persoal e familiar".

O BEN BLANQUEADO CONTAMINA A TODOS OS QUE PROCEDEN DEL

A sentenza analiza as dificultades probatorias que xorden para acreditar os delitos de branqueo e que aumentan cando a actividade se xuridifica mediante a intervención de entes societarios no circuíto de retorno e, ademais, prolóngase no tempo, sinala o Supremo.

O tribunal indica que a acusación, inexcusablemente, debe probar a existencia de condutas de transformación de bens e capitais provenientes de actividades delituosas, pero á hora de valorar as informacións probatorias achegadas non pode obviarse unha clave decisiva como é a continuidade da actividade transformadora.

A Sala engade que en supostos prolongados no tempo, a acción de branqueo produce resultados blanqueadores que xeran, á súa vez, novos branqueos e que a cadea de transformacións , moitas veces baixo a aparencia de negocios lícitos, dificulta observar coa claridade desexable a orixe delituosa primario e a propia finalidade de retorno que a move.