A Real Academia Galega de Ciencias nomea Científico galego do ano ao economista Manuel Colmeiro
Colmeiro foi autor do 'Tratado elemental de economía política' (1845), que lle achegou unha excelente reputación nos círculos que discutían sobre a natureza e remedio dos males do país.
Por E.P. | Santiago de Compostela | 17/04/2023 | Actualizada ás 18:27
A Real Academia Galega de Ciencias (RAGC) elixiu ao economista Manuel Colmeiro e Penido como Científico galego do ano, converténdose no primeiro científico social que recibe esta distinción por parte da institución. Nun comunicado, a Academia destacou que non só foi un académico "sobresaliente, polifacético, fecundo e recoñecido, cunha obra que influenciou a múltiples economistas, xuristas e historiadores". "Foi tamén unha forza de cambio económico e social en Galicia e España", sinalou.
Aínda que o acto académico central de homenaxe terá lugar o 4 de outubro no marco do Día da Ciencia en Galicia, durante o ano programaranse diversas actividades para dar a coñecer a coñecer a súa figura e as súas contribucións ao conxunto da sociedade. Manuel Colmeiro Penido (Santiago de Compostela, 1818 - Madrid, 1894) licenciouse en Dereito e se doctoró en Leis na facultade de Dereito da Universidade de Santiago de Compostela (USC). Foi profesor de Política e de Dereito Político e Administrativo da USC desde 1840.
Con tan só 29 anos foi nomeado catedrático de Economía Política e Dereito Político e Administrativo na USC e de Dereito Político e Administrativo na Universidade Central de Madrid, onde ocupou a súa cátedra ata 1881. Desde a RAGC destacan que tras case dous séculos, boa parte das análises de Colmeiro seguen sendo útiles para a comprensión da época que viviu e, en moitos casos, as súas observacións e razoamentos conservan toda a súa validez. A Academia sinalou que o estilo da súa aproximación á problemática económica é sorprendentemente moderno e equilibrado, inspirado por unha positiva conciencia social.
A finais de 1842 foi nomeado socio de mérito da Real Sociedade Económica de Santiago, desde onde formou parte de comisións que estudaron a reforma de pesos e medidas, o sistema monetario español, a renda do sal, o establecemento dunha fábrica de sedas e algodóns en Santiago, así como os medios que se poderían pór para activar a construción de varias estradas na provincia.
En 1843, aos 24 anos, publica 'Memoria sobre o modo máis acertado de remediar os males inherentes á extremada subdivisión da propiedade territorial de Galicia', na que aborda dous temas fundamentais sobre a propiedade agraria, o minifundio e o sistema floral. Consciente de que a desamortización de Mendizábal de 1836 non daba unha resposta para a modernización do agro galego, foi o primeiro economista en visualizar que debería seguirse, avogando pola redención dos foros, de forma que se propiciase que a propiedade da terra fóra dos propios agricultores que a cultivaban e, ao mesmo tempo, dar solución ao minifundismo.
No ámbito da Economía, a súa primeira gran obra foi 'Tratado elemental de economía política' (1845), que lle achegou unha excelente reputación nos círculos que discutían sobre a natureza e remedio dos males do país. Ao longo da década de 1850-1860 achegouse aos postulados da Escola economista española e emprende unha orientación liberal, que mantería ao longo da súa vida. O seu novo enfoque dos problemas económicos levouno a publicar a súa obra máis sólida, 'Principios de Economía Política', na que defendeu a conveniencia de mostrarse prudente e gradualista na aplicación dos criterios xerais á política económica, tanto en asuntos monetarios como arancelarios.
