O ano hidrolóxico 2023-2024 foi o segundo máis húmido en máis de 50 anos
A Confederación Hidrográfica do Miño-Sil detallou que os meses de outubro, novembro, marzo e setembro poden cualificarse como moi húmidos; febreiro, maio e xuño como húmidos; decembro, xaneiro, abril e xullo como normais; e, unicamente, agosto como moi seco.
Por Europa Press / Redacción | OURENSE | 01/10/2024 | Actualizada ás 18:36
A Confederación Hidrográfica do Miño-Sil, organismo autónomo dependente do Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico, fai balance do ano hidrolóxico 2023-2024 que destaca como o segundo máis húmido desde 1980-81. Así, detallou que os meses de outubro, novembro, marzo e setembro poden cualificarse como moi húmidos; febreiro, maio e xuño como húmidos; decembro, xaneiro, abril e xullo como normais; e, unicamente, agosto como moi seco.
Segundo explicou a entidade, o ano hidrolóxico 2023/24 comezou con precipitacións elevadas, xa que o acumulado de outubro e novembro foi o máximo da serie histórica, provocando os eventos de avenida máis importantes do período. Despois, desde principios de decembro as precipitacións foron abundantes pero distribuídas tanto espacial como temporalmente, dando lugar a eventos de baixa entidade que evitan danos materiais e favorecen a recarga da reserva hídrica na Demarcación, é dicir, "a porcentaxe de enchido de encoros, os niveis pezométricos e os caudais circulantes, que mantiveron durante a maior parte do ano os valores por encima da media".
En relación coa distribución da precipitación polos diferentes territorios da demarcación, o ano foi moi húmido en todas as unidades territoriais (Miño Alto, Miño Baixo, Cabe, Sil Superior e Sil Inferior) fóra da Limia, unidade que rexistrou o máximo de precipitación da serie histórica, polo que o ano catalógase como extremadamente húmido.
ENCOROS
En canto aos encoros, atópanse ao peche do ano hidrolóxico ao 63,71 % da súa capacidade máxima. Este volume, segundo a Confederación, é un 3,90 % maior que a cantidade de auga embalsada hai un ano, 59,81 %, e un 9,40 % maior que a enchida media histórica nestas datas, 54,31 %. Neste contexto, o volume actual representa o segundo valor máis elevado da serie histórica (1999/00 - 2022/23), só por detrás do ano 2009 que a fin de ano hidrolóxico presentaba un enchido do 65,52 %. As altas precipitacións permitiron que a reserva de auga embalsada alcanzase valores máximos durante as distintas épocas do ano: novembro, maio e o período comprendido entre finais de xullo e mediados de setembro.
CAUDAIS E ACHEGAS
No relativo aos caudais circulantes na Demarcación, a 30 de setembro atópanse de media un 80 % por enriba da media histórica, mentres que ao peche do ano hidrolóxico anterior era un 30 %. Respecto dos niveis pezométricos nas augas subterráneas, pechouse en valores practicamente iguais á media, un 0,2 % por baixo da media.
"Estas precipitacións tan elevadas producíronse moi repartidas tanto temporal como territorialmente, o que contribuíu a incrementar a recarga das nosas augas subterráneas, o enchido dos encoros e a aumentar o caudal circulante dos nosos ríos. Estas circunstancias melloran o estado das masas de auga superficiais e subterráneas e evitan a súa deterioración, posibilitando, ademais, a atención das demandas de auga para os diferentes usos socioeconómicos, sendo estes os obxectivos principais da planificación hidrolóxica", resumiu o xefe da Oficina de Planificación Hidrolóxica, Carlos Ruiz do Portal.
