Que mercamos e a quen

Todos os pronósticos agoiran un incremento do consumo este mes de nadal. Para os produtores galegos estas expectativas non serán tan boas como para os foráneos. Por varias razóns. Unha delas é que nas grandes superficies escasea a presenza do noso. É ben sabido que as canles de comercialización están nas mans das grandes industrias, mentres que as nosas industrias de transformación, máis anémicas, teñen dificultades para competiren con esas grandes ofertas nos grandes escaparates comerciais.

Curadores, humanistas e galeguistas

Dixo alguén que as bibliotecas son como inmensas voces e silandeira coral na que a voz dos antigos se mestura doadamente coa voz dos contemporáneos. Son a tertulia inmóbil, a que non ten fallos posibles, que nos informan e indican con sabedoría das razóns e os por ques de moitas cousas e causas.

Todo depende se vemos ou miramos

A percepción da realidade é ben distinta se vemos ou miramos. Explicáballe así as diferenzas das accións visuais a un amigo adegueiro ao pé do mostrador dunha cafetería para convencelo da oportunidade de galeguizar as súas marcas de viños.

Alcaldes que dignifican a lingua

O que lles conto aconteceu non hai aínda moito tempo na parroquia de San Facundo do Concello de Paradela (Lugo). Para facer unha rehabilitación dos exterior dunha igrexa románica exhumaron os restos mortais soterrados no adro e trasladáronos a un novo cemiterio construido noutro lugar. A comisións parroquial decidíu algo que deica hoxe era insólito: puxeron nos respectivos nichos cadansúa lápida cunha inscrición en lingua galega. Este feito non foi comentado en ningún medio de comunicación. Eu quero renderlle a esa comunidade parroquial o merecido recoñecemento por ter restaurado a memoria lingüística da parroquia.

Día da restauración da memoria lingüística de Galicia

O uso do noso idioma nos cemiterios é ben vello. Na parroquia de San Martiño de Viloria (Barco de Valdeorras) hai un epitafio datado na idade Media que di: “Aquí jaz el bon Quiroga, rico home de Castilla. Foi moi homilde e caritativo que a ninguén deixou morrer de fame”.

Día da galeguidade empresarial

Cando fumos chamados pola comisión técnica encargada de elaborar o Plan Xeral de Normalización Lingüística que posteriormente aprobaría por unanimidade o Parlamento de Galicia en 2004, iamos avalados polo traballo realizado na galeguización empresarial en menos dunha década. Foi un período ilusionante e ao tempo innovador no eido da política lingüística. Os que nos embarcaramos naquela marea normalizadora extramuros das prácticas culturais habituais sabiamos das súas dificultades. Mais isto non nos arredou do empeño. Eramos conscientes da necesidade de movermos os marcos da normalización lingüística para chegarmos a outros espazos de considerable transcendencia para o noso idioma.

Benito Montero, un fiscal de lei

Xubílase don Benito Montero Prego, fiscal da Audiencia Provincial de Pontevedra. A Irmandade Xurídica Galega, rama xurídica da Asociación de Funcionarios para a Normalización Lingüística (AFNLG), vaille organizar unha homenaxe. Os seus abondosos méritos fano merecente da gratitude daqueles xuristas que seguiron o seu exemplo na utilización da lingua galega na actividade xudicial.

Cantares do Brión

No devalar dos anos sesenta e dous/sesenta e tres do séculos pasado, cando eu era un mociño e cursaba o bacharelato, nas longas sesións de estudo nocturno, os xoves adoitaba facer unha paradiñas ás doce da medianoite para tomar un café do contrabando que nos traía unha veciña, a señora Virginia, unha arraiana de Monçao, e escoitar en RNE un programa que dirixia e presentaba o xornalistas eumés Manuel Torreiglesias, titulado “Pandeirada”.