Galicia Confidencial (GC) - Artigos de Jose Luis Quintela

A espantada cara ao paraíso... fiscal

“Cómpre que a sociedade reflexione sobre dúas cousas. A primeira, sobre a competencia desleal que supón o “dumping” fiscal, que practican os Países Baixos, ou mesmo Luxemburgo ou Irlanda, entre outros. E a segunda, pensar en quen pode ser o seu compañeiro técnico no camiño, e quen non. Algo que non é novo nin orixinal, non: moitos países do noso entorno son moito máis restritivos que nós e andan con poucas bromas cos que se van buscando o aforro a curto prazo ou o “pelotazo” particular dalgún..”

Cobiza, e non outra cousa...

“Eu son dos que, mirando ao mar, gustan de pensar a vida dunha maneira un pouco máis aberta do que suxiren os límites da “doxa”, e imaxinar se algunhas das ideas básicas dos nosos xeitos de vida resisten probas lóxicas, máis ou menos conceptuais. (...) Estou convencido de que é un bo exercicio persoal e intransferible para limpar os propios ollos cos que nos achegamos ao día a día, desde un sentido crítico e moita gana de que as cousas funcionen ben, en termos de que máis seres humanos teñan unha existencia mellor.”

Que pediron vostedes para a noite máis máxica?

“Hai moito tempo que comprendín que as cousas materiais e o amor e o cariño van por camiños ben diferentes. É por iso que non pido cousas físicas, tanxibles, senón algunhas moito máis complicadas de encontrar. Pido comprensión, afecto, alegría, paciencia e complicidade para abordar a nosa existencia con ilusión e moita forza. E, cando me poño máis filosófico e penso no conxunto, entón o que pido merece un parágrafo aparte...”

"De luces... e de sombras”

Falando de Vigo e das súas luces, por centrarnos, a min se me ocorre sobre todo unha pregunta, que traio hoxe para vostedes, mirando ao mar e, moi especialmente, a ese mar agarimoso, especial, incriblemente belo e que xa seducía no século XIII aos trobadores como Martín Codax nas súas cantigas de amigo... Aí vai: Esas moreas de xentes que agora veñen a ver Vigo con tantos “leds” pendurados nas rúas, non repararon antes no maxestoso de moitos dos seus edificios, nas súas formidables solucións arquitectónicas e na extrema beleza da súa contorna? Eu son dos que penso que hai moitas razóns para visitar Vigo. E ningunha delas é, para min, a pouco elegante exhibición de luces de feira, que conxugan a frialdade dos “leds” cunha sospeita permanente sobre sostibilidade ambiental e social.

Redes que teñen pouco de sociais

“Penso que, fronte á virtualidade, hai que apostar pola baixada á terra de novo. Que hai que poñer os pés nela, entendendo que este mundo físico do que gozamos é moi superior a todo o que nos poidamos imaxinar, e que xa existen a beleza e a harmonía, e que non hai que buscalas na mentira das redes. E que, ademais, estas non son nin gratis nin filantrópicas e que responden a intereses ben concretos dos que nadan en cartos a partir dun negocio no que o produto somos nós.

José Luis Quintela Julián (A Coruña, 1968) é licenciado en Física e Ms en Ciencias pola Universidade de Santiago de Compostela. MBA en ICADE, Posgrao en Xestión de Entidades non Lucrativas por ESADE e Especialista na Unión Europea pola Universidade de Vigo. Foi profesor asociado nas Facultades de Física e Óptica da USC, impartiu clase de Matemáticas e Física en Bacharelato e traballou no sector privado, no eido da enxeñaría. Foi Director Territorial da Fundación Intermón Oxfam en Galicia, León e Asturias, Director Interino de dita organización en Guatemala e tamén VicepresIdente do Consello Galego de Cooperación ao Desenvolvemento e secretario da Coordinadora Galega de ONGDs. Traballou como Director de Área de Servizos Sociais no Concello de A Coruña e nesta etapa presta servizos como profesor de Física e Química no ensino público galego, continuando involucrado no terceiro sector na xunta directiva dunha organización coruñesa de inclusión social.