Artigos de Emilio Martinez

Ollando nun espello roto

Descoñezo si os dirixentes da esquerda portuguesa coñecen moito da historia de España, seguramente tan pouco como case todos nos da historia portuguesa. Si algo lle tiveran ensinado poderían terse lembrado, cando, a finais de 2021, forzaron a caída do goberno de Antonio Costas, a frase do galego Casto Méndez Núñez, comandante en xefe da flota española durante a Primeira Guerra do Pacifico, ala por 1865: “Mais vale honra sen barcos que barcos sen honra”. No canto de “barcos” poñemos deputados, e a cousa non pode ser mais gráfica!.

A manipulación nun titular

Como cada mañá botáballe unha ollada aos xornais. Unha cousa rápida, mirar os titulares e tomar nota mentalmente dos temas sobre os que ao longo do día volvería para ler con calma. Na Voz de Galicia chamoume a atención unha nova: “O SEPE encarga un estudo a unha universidade británica par investigar aos parados españois”. “E non haberá universidades españolas que podan facelo?”, foi o primeiro que pensei, e o que moitas persoas, como logo souben ao comentar a nova, pensaron tamén. O redactor lembrábanos nas primeira liñas que o SEPE, o Servizo Público de Emprego, depende do Ministerio de Traballo.

Okupación(s)

Ao primeiro, pensei que a cisterna perdía. Toc, toc… era unha pingueira sen dúbida. Estabamos nos comezos do verán de 2020. Levaba uns días vendo como organizar a miña casa de Santiago para meter todo o que fora acumulando despois de máis de 10 anos entre Vigo e Lugo. Fun mirar. Non era a cisterna.

A acción de ouro

No mundo das empresas cotizadas chámase “acción de ouro” a unha participación que confire ao seu poseedor o que poderíamos denominar superpoderes: a capacidade de, independentemente da porcentaxe de capital que esa participación supoña, poder vetar determinadas decisións no seo da empresa.

Pásame o ariete

A principios dos anos 80 caeu nas miñas mans o libriño “O mundo da publicidade”, publicado pola editorial Salvat nunha desas coleccións de divulgación nas que ás veces aparecen pequenas xoias.

Vacina con "happy end"

Hai unhas semanas alguén enviou a un dos grupos de whatsapp o enlace a un vídeo. Tardei algún tempo en velo, e de certo que o vin de casualidade, habituado como estou a borrar de forma rutinaria a inmensa maioría de memes e chirigotadas que se difunden por eses canais.

Cultura popular e compañeiros de viaxe

Imaxino que a miña cara, cando atopo unha librería de vello, debe ser semellante á que Jim Hawkins, o neno protagonista da novela de Stevenson “A Illa do Tesouro” pon cando atopan os cofres que os levaran a aquela illa. Hai anos pasei horas entre as estanterias da libreria “Moucho” na cidade vella da Coruña, na que abondaban os obras de temática política, e xusto antes da pandemia, hai algo mais dun ano, atopei, recen aberta, Folla Vellas.

Teatro Amazonas

Noite do sete de xaneiro de 1897, no escenario baixa o telón e o público érguese para ovacionar aos interpretes de La Gioconda, a ópera de Ponchielli. Non estamos en La Scala de Milán, estamos en Brasil.
Emilio Martinez (Ribeira, 1965). Entre os anos 1998 e o 2005 foi presidente da Coordinadora Galega de ONG para o Desenvolvemento. Na actualidade forma parte do Consello Galego de Cooperación ao Desenvolvemento como experto independente. Licenciado en Ciencias Económicas a súa carreira profesional está ligada, na súa meirande parte, a diversas administracións públicas, como a Universidade de Vigo, na que foi vicexerente de Recursos Humanos, a xerencia da Sociedade Galega para o Desenvolvemento Comarcal, o concello de Lugo ou a Universidade de Santiago de Compostela, na que actualmente é director de área, no ámbito, logo de exercer en distintos períodos como técnico superior de Xestión no ámbito da I+D+I ou vicexerente no campus de Lugo. Ten colaborado en distintas publicacións como “A Nosa Terra”, “Tempo Exterior” ou a “Revista Galega de Emprego”.