Si. Son presos políticos

Se calquera xurista espelido e neutral lle bota unha ollada ao Código Penal vixente (CP) e analisa os termos das acusacións perante o Tribunal Supremo (TS) contra os presos soberanistas cataláns e demáis acusados no seu proceso, só albiscará pegadas do delicto de desobediencia ao Tribunal Constitucional (556.1 CP; multa ou cárcere de tres meses a sete meses e medio se non hai agravantes) nos membros do Govern e na presidenta do Parlament, Carme Forcadell. Canto aos Jordis, non se albisca delicto ningún.

Por X.A. Pérez-Lema | A Coruña | 04/08/2019

Como moito podería existir  algunha pegada non moi concluínte do tipo penal das desordes públicas (557 CP no seu tipo básico: 6 a 18 meses de cárcere se non houber agravantes).

Comparecencia do vicepresidente catalán Oriol Junqueras, o portavoz Jordi Turull e o conselleiro de Asuntos Exteriores, Relacións Institucionais e Transparencia Raül Romeva, na xornada do referendo de independencia de Cataluña o 1 de outubro de 2017 | Fonte: Miguel Núñez.

Non se albisca malversación ningunha, non só por desbotala o ministro español Montoro, que daquela (setembro-outubro 2017) foi quen máis puido coñecer da súa existencia, senón porque o referéndum foi organizado rigorosamente de xeito que non se investise nel  nin un euro público, precisamente para lle evitar aos cargos e funcionarios públicos eventuais responsabilidades por este delicto. Velaí o apaixoante e cinematográfico relato sobre quén trouxo as urnas, cómo e de que xeito.

Canto á rebelión do 472.5 CP que lles vou dicir! Todo o que cumpría xa o dixo o Tribunal Superior de Schleswig Hollstein ao rexeitar a extradición por este delicto do president Puigdemont. Non existiu elemento ningún de violencia física nin tampouco de ameaza de violencia (intimidación). Cómpre aplicar esta conclusión , tamén, ao delicto de sedición para determinarmos a súa inexistencia, por precisar o mesmo elemento violento ou intimidatorio.

 A conclusión, pois, é nidia: a prisión preventiva acordada, que se alonga xa case dous anos, non ten alicerzamento legal ningún. E dirán vostedes… como puido ser isto posíbel?

A chave do ocorrido está na querela criminal presentada o 30.10.2017 pola Fiscalía Xeral do Estado e a súa inmediata admisión para trámite polo TS, que manifestou axiña que vía indicios de rebelión, polo menos no grao de conspiración. Deste xeito, o TS arrincoulle a competencia ao Superior de Catalunya, ao que lle cumpriría dacordo co Estatut e coa Lei Orgánica d Poder Xudicial e puido instruir logo ao seu xeito.

Despois, a Fiscalía Xeral e o TS (nas súas interlocutorias, sen prexulgar o que se poida dicir na sentenza) foron construíndo un relato político de rebelión e malversación aplicábel a supostos rebeldes perigosos, inserido na liña do peor Dereito Penal do Inimigo.

E velaí onde estamos hoxe. Teñen vostedes aínda dúbidas sobre se Junqueras, Rull, Turull, Forn, Romeva, Forcadell, Bassa, Sánche ou Cuixart son presos políticos? Eu, nesta altura, ningunha.