Máis iniciativa privada

O Goberno Rajoy ratificounos este día que o desemprego e, xa que logo, a cohesión social, o crecemento e mesmo o sofrimento das persoas non son as súas prioridades. Rajoy, ao tempo, ratificou que non ten un relato para promover nin a actividade económica nin o emprendemento. Demóstrase nidiamente que a dereita española é remisa a confiar na inicativa privada e social e non ten un Plan para os emprendedores.

Por X.A. Pérez-Lema | A Coruña | 28/04/2013

Compre dicir que,ás veces, abusamos ao fiarmos a recuperación, só e sen matizarmos, ao emprendemento empresarial privado. Agachar subemprego baixo a apariencia de supostos autónomos ou enfrontar a aventura de fundar unha microempresa sen unha acaída formación en xestión empresarial e-na meirande parte dos casos e sectores-sen un financiamento acaído é a crónica dun fracaso anticipado, que mesmo pode deixar unha lousa familiar por moitos anos.

Mais certo é que vivimos nun sistema político-institucional e nunha sociedade refractaria ao emprendemento, xa non só individual, senón social. Refractaria á creación e, por riba de todo, ao mantemento do emprego é tarefa, nomeadamente, das pemes.

Un clima favorábel para o emprendemento require dun forte pulo público en termos de acceso ao financiamento, avantaxes fiscais (adiantar o IVE non cobrado e as altísimas cotizacións sociais afogan o emprendemento autónomo e social), recursos estruturais que faciliten os primeiros tempos (partillando estruturas físicas e administrativas para aforrar custos) e unha modificación da lexislación concursal que lle permita ao emprendedor pechar un fracaso empresarial non intencionado para poder reinsertarse social e laboralmente sen necesidade de vivir perpetuamente á marxe da actividade económica legalmente regularizada.

Porén, os partidos do bipartidismo dinástico enchen a boca falando de emprendemento cando desenvolven de feito unha política que liquida as posibilidades de supervivencia das pemes, como fixeron cando aprobaron no outono do 2011 unha reforma constitucional que prioriza o pagamento da débeda ás políticas de pulo ao crecemento. Mais tampouco as outras dúas forzas presentes no Parlamento galego semellan ter un relato para xerarmos máis e mellor iniciativa privada e social na nosa actividade empresarial. Unha iniciativa que require, tamén , dunha fonda remuda na mentalidade social imperante na Galicia.

Licenciado en Dereito e graduado en Administración de Empresas. Leva exercendo a avogacía máis de vinte anos e dirixe o seu propio despacho n’A Coruña, con nomeada adicación ao Dereito Administrativo e Mercantil . Foi profesor da Escola de Práctica Xurídica do Colexio de Avogados coruñés e da Facultade de Ciencias Sociais da Universidade de Vigio. Arestora imparte a docencia no primeiro programa de asesoría xurídica de empresa que se desenvolve en Galicia, no Instituto de Finanzas e Formación Empresarial (IFFE).Publicou varios traballos sobre temática xurídica. Foi xefe de gabinete do Conselleiro da Presidencia Pablo González Mariñas, sendo Presidente Fernando González Laxe e secretario xeral de Relacións Institucionais na Vicepresidencia da Xunta ás ordes de Anxo Quintana (2007-2009). Fpoi asesor xurídico do Consello da Xuventude de Galicia (1991-1997) e tivo unha intensa actividade na defensa penal de obxectores e insumisos até que se acadou a supresión do servizo militar obrigatorio. Colaborador da Radio Galega e da TVG e de varios xornais, revistas e emisoras de Radio e TV galegas.