A Xunta evita falar das indemnización aos Franco: "O importante é que Meirás é público"

A Xunta encadrou en "cuestións técnicas" que a sentenza da Audiencia Provincia da Coruña que ratifica a titularidade pública do Pazo de Meirás obrigue ao Estado a indemnizar aos herdeiros do ditador Francisco Franco polos gastos xerados no uso do complexo desde o ano 1975.

"O importante é que Meirás forma parte do patrimonio público", declarou o director xeral de Políticas Culturais, Anxo Lorenzo, en resposta a unha pregunta parlamentaria formulada polo deputado do BNG Luís Bará sobre a realización dun inventario dos bens en mans da familia Franco en Galicia.

A cuestión derivou cara ao fallo que recoñece aos herdeiros do ditador o dereito a ser indemnizados pola recuperación do Pazo de Meirás, unha decisión que a Avogacía do Estado rexeita recorrer ante o Tribunal Supremo. O responsable da Consellería de Cultura lembrou  que a Xunta "respecta" os argumentos esgrimidos polos maxistrados para decretar que o Franco sexan compensados economicamente.

"Non vou valorar unha sentenza dunha Audiencia Provincial. Pronunciámonos respectando a sentenza do xulgado de primeira instancia e igual coa da Audiencia Provincial", incidiu Lorenzo, que apelou ao "respecto" á separación de poderes e a independencia xudicial para non entrar en consideracións sobre os termos do fallo.

"CONSECUENCIAS A FUTURO"

Pola súa banda, o deputado nacionalista advertiu das "consecuencias a futuro" que, ao seu xuízo, pode carrexar a sentenza sobre Meirás noutros procesos de recuperación de bens "espoliados" pola ditadura e que permanecen en posesión do Franco.

Para Bará, o fallo "é inasumible" e "debe recorrerse ante o Supremo" en aras de "a verdade" e en recoñecemento de "a memoria das vítimas" e do traballo desempeñado nos últimos 40 anos por persoas e colectivos en defensa da memoria histórica.

"Se non se recorre, estamos a reforzar a posición dos Franco, que si anunciaron que presentarán o recurso de casación", incidiu Bará, que espetou que, ao seu xuízo, o proceder revela que existe "un acordo tácito entre Xunta, Estado e Franco para esta solución de conveniencia: uns quedan co pazo e os outros coa pasta".