As gaivotas contribúen a dispersar as plantas invasoras nas cidades

As gaivotas poden contribuír a dispersar as plantas invasoras e nativas en zonas verdes das cidades, segundo conclúe un estudo liderado pola Estación Biolóxica de Doñana do Consello Superior de Investigacións Científicas (EBD-CSIC) e o Instituto de Ciencias do Mar. O estudo calcula a cantidade de sementes dispersadas dentro e fóra da cidade de Barcelona de acordo cos movementos das gaivotas marcadas con GPS e a detección de sementes atopadas na súa dieta.

En concreto, estes modelos de dispersión mostraron que ao redor de 30 por cento das sementes de plantas, autóctonas e tamén invasoras foron dispersadas polas gaivotas en zonas verdes urbanas, sobre todo en dous parques urbanos moi coñecidos, o Parque da Ciutadella e o de Montjuïc, ademais de zonas próximas, resultado que ten implicacións para a xestión destes espazos.

"As aves poden xogar un papel fundamental na dispersión de plantas, incluíndo especies exóticas", explicou o investigador postdoctoral da EBD-CSIC Víctor Martín, que explica que as aves poden inxerir as sementes directamente ou inxerir outras aves de menor tamaño que previamente as inxeriron. Daquela estas sementes deposítanse noutros lugares ao pasar polo tracto dixestivo das aves.

O investigador advertiu de que se esta dispersión ocorre nas cidades poden ocasionarse problemas ecolóxicos e económicos relacionados coa xestión de zonas urbanas verdes, en especial cando as plantas se dispersan son especies invasoras, "o cal afecta á biodiversidade local dos ecosistemas urbanos".

Ademais, engade que a maioría das sementes atopadas non presentaron froitos carnosos e tiveron un tamaño reducido, o cal indica que as gaivotas as adquiren a través do consumo doutras especies presa de menor tamaño, como pombas e cotorras arxentinas, que son principalmente granívoras.

Doutra banda, tamén se atoparon outras especies de plantas con sementes de maior tamaño e froito carnoso que si que serían consumidas directamente polas gaivotas. O estudo centrouse na gaivota patiamarela (Larus michahellis), unha especie de ave mariña oportunista que mantén poboacións estables en zonas urbanas como é o caso de Barcelona e está adaptada a explotar os recursos urbanos. Trátase dunha das máis comúns na cidade.

O investigador de ASPB Tomás Montalvo destacou que entender a dispersión e os patróns espaciais pode axudar a coñecer as especies exóticas dentro das zonas verdes urbanas. O equipo de traballo combinou a análise dos movementos diarios xunto co tempo que as gaivotas retiveron as sementes no tracto dixestivo para desenvolver modelos de dispersión para feces. No estudo identificaron sete especies exóticas que son dispersadas polas gaivotas a miúdo.

Unha gaivota pousada nun muro. IEO