Por Europa Press / Redacción | Santiago de Compostela | 24/03/2023 | Actualizada ás 18:52
O Goberno Vasco e o Centro Memorial de Vítimas do Terrorismo, lembraron este venres, en Vitoria-Gasteiz, a José Humberto Fouz Escobero, Jorge Juan García Carneiro e Fernando Quiroga Veiga, tres mozos galegos desaparecidos en San Juan de Luz (Francia) o 24 de marzo de 1973 e recoñecidos como vítimas de desaparición forzada a mans de ETA, para cuxas familias reivindicaron o dereito á verdade e a coñecer o paradoiro dos corpos.
A cerimonia foi o primeiro acto conxunto entre o Goberno Vasco, a través do Instituto da Memoria, a Convivencia e os Dereitos Humanos-Gogora, e o Centro Memorial de Vítimas do Terrorismo, e enmárcase nos recoñecementos que o Goberno Vasco realiza para lembrar ás vítimas do terrorismo e a violencia.
No acto interviñeron o viceconselleiro de Memoria, Dereitos Humanos e Cooperación do Goberno Vasco, José Antonio Rodríguez Ranz; o delegado de Goberno en Euskadi, Denis Itxaso; o director do Centro Memorial de Vítimas do Terrorismo, Florencio Domínguez; Coral Rodríguez Fouz, sobriña de José Humberto Fouz; e o escritor Adolfo García Ortega, autor dun libro ao redor deste caso.
Na súa intervención, Ranz reiterou o compromiso do Goberno Vasco coa memoria e o recoñecemento das vítimas, e no caso do tres novos desaparecidos á forza, fixo un chamamento para esclarecer o sucedido. "Verdade máis aló da verdade xudicial. E verdade que, á súa vez, significa esixencia cara a quen saben que pasou e onde están os corpos de José, de Jorge Juan e de Fernando", manifestou.
"TOTALITARISMOS DE VELLO E NOVO CUÑO"
O viceconselleiro referiuse tamén ao compromiso de non repetición e de defensa dos principios éticos e valores democráticos. Neste sentido, subliñou a importancia dun "compromiso de presente e de futuro" para evitar que haxa quen volva caer en "a tentación de utilizar o terrorismo e a violencia como arma política". "Nunca máis a tentación de totalitarismos de vello e novo cuño", engadiu.
Coincidindo coa conmemoración, este 24 de marzo, do 'Día Internacional para o Dereito á Verdade en relación coas Violacións Graves dos Dereitos Humanos e para a Dignidade das Vítimas', Ranz reiterou a aposta do Goberno Vasco "pola defensa, garantía e promoción dos dereitos humanos". "Todos os dereitos para todas as persoas", afirmou, tras o que subliñou a necesidade de "construír un país entre todos".
Pola súa banda, Florencio Domínguez lembrou que este tres persoas foron asasinadas por motivos que, na actualidade, seguen sendo "confusos" e que, "quizá" a súa morte estivo motivada por confundirlles " con policías".
"POR HUMANIDADE"
Domínguez afirmou que na actualidade segue habendo polo menos "media ducia" de persoas que teñen información sobre o ocorrido, polo que lles reclamou que, por "humanidade e ante quen queiran e da forma en que desexen", acheguen os datos que poidan dispor sobre o paradoiro dos corpos. Desa forma --engadiu-- poderase axudar a "pór fin a medio século de sufrimento das familias".
Á súa vez, o delegado do Goberno en Euskadi denunciou a "lei do silencio" que se cerneu sobre este caso "en toda a súa crueza" e censurou a "miseria moral" de quen contribuíron a esta "macabra cadea de silencio".
Itxaso lembrou que ETA "non admitiu xamais" a súa responsabilidade neste crime "particularmente execrable e vergoñoso", aínda que advertiu de que o Goberno central nunca "renunciará" a seguir investigando. Á conmemoración deste día, e ao dereito a saber a verdade referiuse en especial Coral Rodríguez Fouz, sobriña de José Humberto Fouz, que interveu en nome das familias do tres desaparecidos.
"REPUGNANTE MURO DE SILENCIO"
Coral Rodríguez, que agradeceu a celebración deste acto de recoñecemento, leu unha emotiva carta en memoria do seu tío e subliñou que aínda que "non foi fácil", finalmente foi posible "derrubar o repugnante muro de silencio" que existiu durante anos ao redor deste caso.
Ademais, ha lamentando a "maldade sen límite" de quen fixeron desaparecer a este tres novos, así como a dos que "acirraron durante anos" aos terroristas, e a daqueles que "aínda hoxe calan".
CHAMAMENTO A URRUTIKOETXEA E OTEGI
Neste sentido, dirixiuse aos membros da desaparecida organización terrorista --entre os que citou a Josu Urrutikoetxea-- e da esquerda 'abertzale --como Arnaldo Otegi e Rufi Etxebarria-- para advertirlles de que "é a hora da verdade" e reclamarlles que "digan dunha vez" onde se atopan os cadáveres deste tres novos.
Na mesma liña, o escritor Adolfo García Ortega reclamou a quen estivo "detrás" de ETA e destes crimes en concreto que "teña un pouco de conciencia", recoñeza o ocorrido e "asuma a súa responsabilidade".
No transcurso do acto, o viceconselleiro José AntonioRodríguez Ranz, e o director do Centro Memorial, Florencio Domínguez, entregaron os recordatorios conmemorativos do 50º aniversario da desaparición a Coral e Isabel, irmás José Humberto Fouz, e Ana Rodríguez Fouz sobriña, quen os recolleron en representación do tres familias das vítimas.
Por parte do Goberno Vasco, ademais do viceconselleiro de Memoria, Dereitos Humanos e Cooperación, e a directora do Instituto dela Memoria, a Convivencia e os Dereitos Humanos-Gogora, Aintzane Ezenarro, asistiu ao acto a vicelehendakari segunda e conselleira de Traballo e Emprego, Idoia Mendia.
50 ANOS DA DESAPARICIÓN
José Humberto Fouz Escobero (28 anos), Jorge Juan García Carneiro (23 anos) e Fernando Quiroga Veiga (25 anos), amigos, veciños de Irún e de orixe galega, desapareceron na zona de San Juan de Luz (Francia) o 24 de marzo de 1973.
A día de hoxe descoñécese o seu paradoiro e as circunstancias da súa desaparición non se esclareceron. A Cátedra de Dereitos Humanos e Poderes Públicos da UPV-EHU realizou, por encargo do Goberno Vasco, un informe no que se recolle a cronoloxía do caso, surecorrido xudicial, e as informacións xornalísticas sobre o sucedido. Ademais, o informe inclúe recomendacións realizadas polos propios autores do texto.
Entre as devanditas consideracións inclúese a necesidade de impulsar a colaboración cidadá para que poidan "revelarse novos datos que permitan saber a verdade de que pasou e/ou polo menos de onde se atopan os corpos" do tres novos.
INVESTIGACIÓN "DEFICIENTE"
O informe tamén conclúe que a investigación levada a cabo, tanto en España como en Francia, foi "moi deficiente desde un principio", sen que houbese unha "mínima cooperación transfronteiriza para o esclarecemento".
Os autores indican, neste sentido, que os feitos non pertencen ao pasado, e que a ausencia de investigación "é unha reivindicación de presente que compromete directamente as autoridades competentes e tamén á sociedade no seu conxunto".
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.