Na Galicia ocorre todo isto cando formáramos as xeracións máis preparadas da nosa historia. Que ducias de milleiros de persoas novas e amplamente formadas tiveran de emigrar contribuiu rachar o pacto social da transición, por mor da corrupción e desinterese bipartidista.
Considérase, logo, que non só hai que modificar substancialmente as políticas, senón que a cidadania ten de protagonizalas, que os veciños e veciñas han voltar á praza. Velaí a nova axenda: transparencia, limitación de mandatos, candidaturas brancas, candidaturas abertas. Mais os outros partidos, tradicionais alternativas ao bipartidismo, non foron permeábeis a este novo paradigma. Eis o auxe de Podemos primeiro e das marés, despois.
Cunha cidadanía máis formada e consciente, a política terá-xa as está a ter- estruturas moito máis líquidas. Non son tempos xa de organizacións políticas centralizadas e burocratizadas ou de solucións para o pobo sen contar co pobo. A nova política, que prioriza o protagonismo cidadán, veu para ficar.