A guerra como negocio

Esta é a realidade do que  maiormente acontece en case todos os conflitos  bélicos. A proposta que lanzou o ególatra e narcisista Trump  de facer unha zona turística pra xente acomodada en Gaza, da a entender que este  era un plan  ideado, pero agochado,  entre os americanos e os xudeos. Pois os xudeos,  sempre soñaron co gran Israel  ampáranse en conceptos bíblicos.  

 

As guerras, por moi xustas que poidan parecer, sempre deixan morte, miseria e destrución. E como sempre acontece, despois ven o tempo de arranxar o que se desfixo e é cando aparecen os salvadores que son os que axudaron a ise pais con armas na contenda bélica.

Vivimos  un tempo onde a lei do máis forte estase a impor. Onde a submisión ó todo poderoso imperio ianqui é unha realidade. Volve o imperialismo mesturado cun patriotismo económico a campar no mundo. Un patriotismo que estivo presente na capital do reino convidado  por Abascal  e que lle rende pleitesía a Trump  como nos tempos do feudalismo. A  vella Europa  sofre, dentro dela, as contrariedades dos seus socios que  non cren nela e quérena dinamitar dende o seu interior.  Hoxe o vello continente xógase seguir sendo un  lacaio dos gringos ou ter entidade propia nun mundo que pode que soamente  sexa  a tres. Mentres os cidadáns asistimos impávidos a uns cambios que tiran por terra as lexislacións e institucións internacionais. Institucións  que pretenden un mundo máis civilizado e mellor.  Polo que, si  as normas internacionais son vulneradas polos  grandes imperios esta aldea global pasará a ser a terra onde cada estado pode facer o que lle pete. E  as condenas políticas  que se fagan non valerán ren, pois serán como  foguetes  de artificio. Ou sexa: moito ruído e poucas noces. 

A volta do  narciso Trump está a cambiar moitos conceptos que ate agora eran a base do entendemento mundial. E xunto  con China e Rusia auguran que viviremos anos  baixo a  lei do máis forte. Volvemos ós tempos  da lei ditada por unhas persoas que soamente teñen un obxectivo: gañar cartos a custe do que sexa. Polo tanto estamos entrando nunha situación onde, moitos dereitos sociais acadados corren o perigo de seren derrubados, aínda  que estes non obrigan. E todo en aras da sacrosanta liberdade. Si, unha liberdade  manipulada baixo o dominio das grandes redes sociais. Estas que   tentan modelar e manipular en aras desa liberdade ficticia a opinión da xente e o seu voto. 

 

Cando penso no futuro e vexo como moita xente moza se suma ó apoio de formacións que predican a xenofobia, o racismo e a discriminación social, agochando intencionadamente o seu programa político, penso na inxenuidade e no descoñecemento do pasado destes mozos que naceron nun mundo cheo de comodidades que non tiveron os seus  avós e pais.  E penso que fixemos mal na educación pra que estes mozos non valoren moitas cousas que hoxe temos,  e digan que esta sociedade é unha merda.  Que o liberalismo sen límites ten moita culpa do que hoxe  acontece é verdade. Pero caer nas redes  quen predican un liberalismo sen ningún  control,   e pensar que eso é a solución ós problemas do mundo actual, amosa  que se é un ignorante ou un cretino. As guerras e demais conflitos  sociais sempre trouxeron inxustizas e moita dor; e  aínda que despois de rematadas sempre houbo un tempo de crecemento e traballo, hai que evitalas.. O que hoxe acontece no mundo ten certo paralelismo co qie pasou nos  prolegómenos da segunda guerra mundial. Daquelas, o odio foi cara o pobo xudeo e outras minorías. Pero o mais triste é que a día de hoxe,  os xudeos fan algo semellante cos palestinos. En fin, as guerras sempre foron un negocio para algúns. Esa é a realidade aínda que non nos guste.