Outro ano máis

Neste ano que rematou hai uns días, case todas  as autoridades políticas deron o seu parrafeo. E deses monólogos destacarei unha frase  que é interesante: que o ruído  non impida  o dialogo e o acordo nos asuntos fundamentais.  Mais despois de escoitar o xefe da oposición viñéronme á memoria as contrariedades  que amosan os lideres políticos, pois unha cousa é o que din e outras o que  fan.  Dado que,  por un lado falan de conciliación e claridade na xestión, e polo outro, como no caso do PP galego,  pechan a comisión de investigación do Parlamento sen clarexar nada de nada  do que aconteceu con esa importante cantidade de cartos que todos pagamos polos  custos do  hospital Álvaro Cunqueiro, ou dos centos  adxudicacións a familiares e amigos do expresidente hoxe xefe da oposición a nivel de Estado. 

 

Que sinxelo é gobernar con maioría absoluta.  Polo que as verbas ante conciliadoras   do comenzo soan como se fosen  cantinelas que se repiten sen máis pero que non valen ren. Os humanos temos por costume dar moitos consellos que logo non pomos na práctica, e na política iso acontece a diario.  Pois o mesmo acontece coas boas palabras  que se dan  nas datas do Nadal. Todo semella un fariseísmo que arrepía.  Pois ben, pasaron as festas de Nadal e comenzou un novo ano. Polo que é un bo momento pra marcar obxectivos tendo claro cales son os que perseguimos.  E aínda que sexa un  atrevemento direivos o que me gustaría que acontecera neste  novo tempo. Comenzarei polo mundo, pois teño moita desconfianza  de  certos persoeiros elixidos e que ins están, e outros  estarán axiña no poder. Por iso pedirei que o ególatra e narcisista Trump non arrastre ó mundo a un conflito bélico, pois este señor pensa que é o dono de todo o planeta, e xa fala como un imperialista sen liñas roxas que o paren.  Tamén gustaríame que rematase a invasión rusa  e a guerra de Ukraína e se puxera fin  ó xenocidio de Palestina. Pútin, outro que tal baila, aspira a manter baixo o zapato ós países da antiga unión soviética. E a día de hoxe é un perigo para a vella Europa.  

 

Xa no Estado quixera   que se clarifiquen canto antes esas investigacións  que cercan ó goberno e que algunha, que  soamente semella ruído,  remate xa dunha vez. Xa no eido galego sería moi importante que o asunto de Altri se clarexara e moito. Pois cheira a chamusquina, dado que ningunha empresa fuxe dun pais pra vir a esta terra se non o fai porque agocha  escuros  intereses.  Tamén sería moi importante  que rematara o espolio e abuso que sofren os galegos na AP nove, pois seguen a timar  a cotío a moitos galegos. 

 

No tocante a esta cidade onde  case todo está por facer, desexaría que tiveramos un novo PXOM, pero antes diso que se actualice a cartografía polo menos nas zonas a  urbanizar e no rural.  E que logo se expoña ó publico. Dez anos sen facelo é aprobalo asi  é un erro que crea inseguridade xurídica. Tamén desexaría que a Praza de Abastos entre a funcionar dunha vez e que o rural do Concello sexa máis atendido. Hoxe está en total abandono.  Non pedirei nada para o mundo cultural, pois a cultura  de base non entra na cabeza de quen nos goberna, pois está ocupada pola música en as  festas chocalleiras.  Por último pediríalle ós ourensáns e os seus entes vivos, Asociacións Veciñais, Culturais, Deportivas, etc.  que mediten e que pensen no futuro desta urbe. E se aspiran a un Ourense acorde coas demais cidades galegas, que abran os ollos, pois  terán que escoller en seguir con festas e trangalladas  ou comezar a poñer sobor da mesa as  reivindicacións sociais e culturais importantes que tanto se precisan.