A defensa do condenado polo crime de Velle pide unha rebaixa da pena e rexeita unha actuación premeditada
Fiscalía pide que se manteña a condena a 22 anos de cárcere na apelación ante o TSXG.
Por Europa Press / Redacción | OURENSE | 07/04/2025 | Actualizada ás 14:10
A defensa do home condenado por asasinar á parella do seu primo e tentar matar a este, en febreiro de 2021 no barrio ourensán de Velle, solicitou unha redución da pena de prisión pedindo, entre outras cuestións, que se retire a agravante de aleivosía, -- que implica unha actuación premeditada -- ao considerar que na sentenza "non se ve nin o máis mínimo indicio de nada que poida encaixar con ela".
Fíxoo na vista de apelación celebrada este luns no Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) tras o recurso presentado pola condena ao seu cliente a 22 anos. A letrada argumentou que, segundo nos informes periciais presentados durante a celebración do xuízo, no momento dos feitos o condenado era unha "persoa enferma e coas súas capacidades case totalmente mermadas". Engadiu, ademais, que "consta acreditado que levaba nove meses sen tratamento de ningún tipo". A defensa pide, por iso, que se consideren os feitos homicidio e que se aplique eximente incompleta en canto á situación mental do home.
En contraposición, a acusación particular da falecida reclamou que se lle impoña ao reo a agravante de ensañamento ao defender que "o ataque foi reiterado causándolle un mal innecesario para conseguir a morte". "Infrinxe dúas feridas mortais, pero hai ata 26 feridas máis", especificou. Este letrado pide tamén unha orde de afastamento durante dez anos e o aumento da responsabilidade civil ata 150.000 para cada un dos pais e a irmá da vítima. "Podería ser que se incrementase uns catro ou cinco anos máis a pena tendo en conta os dous delitos, o consumado e o tentado", especificou antes da vista en declaracións a Europa Press.
CONDENA
A apelación tivo lugar despois de que, a finais de novembro, a sección segunda da Audiencia Provincial de Ourense ditase sentenza de conformidade co veredicto do tribunal do xurado popular. Nela, considerouno responsable de dous delitos de asasinato con aleivosía, un deles consumado e o outro tentado, concorrendo en ambos os casos a atenuante de alteración psíquica, posto que o procesado sofre, desde os 18 anos, unha esquizofrenia do tipo paranoide.
A maxistrada indicaba na sentenza que o tribunal do xurado entendeu acreditado que durante a madrugada do 19 de febreiro de 2021 o home, "coa intención de acabar coa vida do seu primo e da súa parella", colleu un coitelo na súa vivenda e díxolle á súa nai que se ía a matar coellos. A continuación, dirixiuse ao domicilio do seu familiar, situado nunha leira contigua, e a berro de "abre, abre", leste abriulle a porta. Tras o cal díxolle "vouvos a matar", para despois abalanzarse sobre el e "eliminando toda posibilidade de defensa" cravarlle un coitelo repetidamente por diversas partes do corpo.
Nese momento, segundo consta no fallo, fixo acto de presenza a parella do seu primo, quen lle dixo ao condenado "déixao, xa está morto", a pesar do que o acusado "lonxe de cesar na súa actitude" arremete contra ela asestándolle dúas coiteladas profundas en pescozo e tórax, para continuar propinándolle "múltiples cortes por todo o corpo que lle provocaron unha hemorraxia aguda grave e a morte". Tras todo iso, o home desfíxose do coitelo que levaba, tirándoo nunha leira próxima á vivenda, e regresou ao seu propio domicilio, un galpón-vivenda nunha leira contigua. Ao regresar desactivou a alarma, contestou á central de chamadas dando correctamente a clave --un código numérico de nove díxitos-- e escusouse ante a súa nai dicindo que viña de matar os coellos.
Mentres, na casa onde se levou a cabo o crime, o primo, ferido, conseguiu arrastrarse ata o teléfono e chamar ao seu pai, a quen lle dixo "Diego volveuse tolo, acoitelounos". Ademais, crendo que non sobreviviría, empregou a chamada para despedirse dos seus pais. "Eu dábame por morto e só quería despedirme deles, ese día descubrín o que era a dor e o que é o frío", relatou na Audiencia Provincial. Tamén corroborou que co seu propio sangue escribiu no chan o nome do agresor, "o que quería por min e por Ana é que se soubese quen fora", sostivo.
OUTROS ARGUMENTOS
Para o tribunal do xurado popular e para a maxistrada, o día dos feitos o trastorno psicótico do tipo esquizofrenia paranoide "limitaba levemente a súa capacidade de entender e actuar de acordo a tal comprensión", pero rexeitan a apreciación doutras formas de atenuación máis cualificadas ou de eximente incompleta ou completa como solicitaba a defensa. "Como expoñen os xurados, a sorpresa do ataque, a súa rapidez, a nocturnidade coa que se produce e o propio clima de confianza en que se desenvolve, sen esquecer o emprego dunha arma branca de grandes dimensións, cernaron as posibilidades de defensa das vítimas e permitiron ao acusado asegurar o fatal resultado pretendido", esgrime a sentenza, na que se engade que, "todo o cal dá vida á aleivosía e por iso ao asasinato". A resolución, como xa o fixo o veredicto do xurado, descarta o agravante de ensañamiento que solicitaban as acusacións particulares. "A pesar de que foron moitas as feridas ou cortes, ao ser superficiais non pon de manifesto a intencionalidade algunha de causar dor máis aló do necesario para conseguir o final desenlace", recolle o escrito.
