Cúmprense dous anos do asasinato de Jimmy no Manzanares coas pescudas xudiciais atoadas. O xuiz instrutor e o Ministerio Fiscal cualifican só a desputa tumultuaria e arestora non existen acusados do asasinato. As persoas acusadas de primeiras, que chegaron entrar preventivamente no cárcere, están en liberdade e só a acusación particular mantén a cualificación de asasinato, malia a calidade e intensidade da probas existentes. A prensa madrileña segue a manter equidistancia, cando non certa parcialidade, como se os da casa fosen uns rapaces trabucados e os Riazor Blues uns perigosos terroristas. Por outra banda, dos sesenta expedientados pola Delegación do Goberno pola desputa son case todos seareiros do Dépor.
Contrasta esta actitude coa diferenza da intensidade na actuación no caso da agresión aos gardas civís de Alsasua e ás súas parellas. Sen dúbida un feito delictivo brutal, que ha ser severamente sancionado. Mais nunca un acto de terrorismo. A imputación dos feitos como acto de terrorismo permitiu que fose competente un dos Xulgados de Instrución da Audiencia Nacional, que acordou prisión preventiva para seis dos oito investigados. A Audiencia Nacional é unha xurisdición especial que vulnera o dereito constitucional de todas as persoas a seren xulgados polos seus xuices naturais. No caso destas persoas os xuices de Navarra. O Goberno navarro e o PNV cualificaron esta actuación de gravemente desproporcionada.
Sectores importantes das elites políticas, funcionariais e mediáticas incorporaron xa ao seu sistema de valores que toda persoa ou organización que non asuma o dogma da España única é distinta e mesmo sospeitosa, invertindo con eles a carga da proba, en clara aplicación da lei do funil.