Outra perspectiva do PXOM coruñés

Non deixa de ter mérito a campaña emprendida polo elenco de promotores da modificación do Plan Xeral de A Coruña para tentar convencer aos afectados das bondades da declaración de fora de ordenación da materialización dos aforros de toda a súa vida, e a todos os coruñeses da fascinante cidade que lles vai quedar despois de incrustar na trama urbana con calzador uns milleiros mais de persoas.

Por Manuel G. Antón | Fene | 17/02/2010

Os meus traballos como investigador están agora centrados en analizar os factores que determinan as decisións políticas. Os modelos explicativos mais recorridos baséanse na racionalidade, no marco institucional e na distribución do poder na sociedade. O concepto de racionalidade que se manexa nas ciencias sociais non é o que habitualmente estamos afeitos a utilizar. Ten que ver coa actuación estratéxica dos individuos cando buscan satisfacer os seus intereses persoais. O elemento institucional formal por excelencia é o marco legal, que determina, ou debería determinar, o comportamento dos individuos fronte á sociedade. Sobre a distribución do poder, e do económico en particular, que lles vou a dicir que vostedes non saiban.

Nun recente traballo exploratorio centrado no estudo dunha axenda política galega concreta, chegaba a conclusión de que si ben eses factores son determinantes na súa formación, a racionalidade e o marco institucional están claramente correlacionados a través da concentración de poder. Me explico, nos países con déficit democrático, por exemplo, os decisores políticos están especialmente dispostos a adaptar o marco institucional formal para favorecer a quen realmente detenta o poder, que, en “xusta” compensación “facilita” a satisfacción dos seus intereses persoais.

Isto que a primeira vista pode parecerlles obvio, ten una repercusión lóxico matemática bastante transcendente, e para poder poñelo en valor como teoría de alcance mais ou menos xeral, hai que probalo a partir de evidencias empíricas. Ese e o traballo no que agora estou enfrascado.

Por sorte o Concello de A Coruña acaba de proporcionarme unha verdadeira xoia. O suposto de análise queda como sigue. Considerando que a edificabilidade da “city” está practicamente esgotada, deixando sempre a salvo algúns edificios “singulares” e mentres se realizan ímprobos esforzos por legalizar o edificio Fenosa, a solución mais doada que aporta a “enxeñería urbanística” para perpetuar o sistema avalado pola “elite promotora” pasa por modificar nunha dirección determinada o marco institucional, representado neste caso polo Plan Xeral de Ordenación. Declarando fóra de ordenación, en todo ou en parte, os edificios da masa social máis “plural”, ¡abracadabra!, o milagre dos pans e dos peixes estaría conseguido. Dado que esa parte afectada non contabiliza a efectos de edificabilidade consumida, da chistera, por xeración espontánea sae suficiente combustible para rearmar a máquina especulativa que hai só uns días todos demonizábamos.

Mantereinos informados dos resultados da verificación.