A conciencia e a ética para istes persoeiros é como unha esponxa, que estira ou encolle segundo a comenencia, dicíame hai anos un compañeiro de traballo. O certo é que, nesta España de pandeireta e castañolas, siguen vivos os vicios herdados dos tempos nos que presumir de ter amizades e títulos daban moito caché e abrían portas pra pedir favores e ter prebendas varias.
Vivimos nun tempo onde a apariencia ten moito peso e, tivo que lembranos a serie televisiva de Fariña na que un home serio con pinta de bonachón que seica era o presidente da Xunta, tamén sabía moito da financiación escura do seu partido. Pois nas imaxes falaba e louvaba ós cantrabandistas que logo foron narcos recoñecidos e condenados.
Anos atrás a Quintana, o vicepresidente do bipartito, pouco menos que o fusilan por unha foto cun potentado empresario da terra. E o da reunión de marras sabíao moita xente e moitos medios, e todos calaron mirando pra outro lado. Por iso, despois de ver Fariña lembro as verbas dunha parente que daquela anos 80 era mestra en Cambados. Pois dícia que nun acto dos populares, na primeira fila, estaban sentados todos os contrabandistas da ría de Arousa. E tiña moita razón.
Algo semellante, aínda que noutra materia, nestes días pásalle a Cristina Cifuentes, a que seica loitaba contra a corrupción incluso a do seu partido. Pois a este señora regaláronlle un master sen pisar a universidade e sen examinarse. Pero ela, cun cinismo que arrepía, mentía diante os medios para xustificar o que non parece ter xustificación. Claro que poucos días lle quedan de presidenta. Con todo o acontecido, ós nosos gobernantes, parece que pouco lles importa esnaquizar o nome das institucións como a universidade con tal de saír inmunes e salvar o seu pelexo.
Ter moitos titulos para acceder a postos mellor remunerados pode ser o obxectivo final que perseguía a presidenta da comunidade madrileña.
Mais, o colmo do despelote e do cinismo, chegou vendo as imaxes da convención dos populares en Sevilla aplaudindo e dándolle apoio a unha señora que minte máis que fala, pero que esquece que é un cargo público que debía ser modelo de ética diante os gobernados.
En fin, a dereita que se sinte dona do poder, ten un cúmulo de despropositos e corruptelas que soamente se superará cando pasen un periodo de tempo no purgatorio arredados do poder. Pero o triste é que istes comportamentos teñen pouco castigo electoral. E non dá chegado o tempo de baixalos do goberno. Por iso, despois moitos anos de democracia, seguimos aparecendo á vista de toda Europa como un Estado corrupto onde a mentira, o cinismo e a apariencia campan as súas anchas. Xa sei que, para a grande maioría dos nosos gobernantes e un importante sector da poboación, a conciencia e a etica política son como a esponxa que estira e econlle segundo o momento e a necesidade política. Por iso somos, a pesares de que nos manque a moitos, o faime rir da UE.