Galicia Confidencial (GC) - Artigos de Emilio Martinez

Non todo é Laclau

Fai apenas uns días rematei de ler o libro “Por qué fracasan os países?. As orixes do poder, a prosperidade e a pobreza” (Editorial Deusto, 2012, Barcelona). Os seus actores, Daron Acemoglu e James A. Robinson son profesores de Economía no Instituto Tecnolóxico de Massachusets (o famoso MIT), o primeiro deles, e na igualmente famosa Universidade de Harvard o segundo. Anteriormente tiñan asinado conxuntamente outro best-seller da literatura económica: “Os orixes económicos da ditadura e da democracia” (2005), que non foi traducido polo momento ao galego ou ao castelán.

LUCAS 18:34; XOÁN 18:36

Nas eleccións xerais do ano 2000 o BNG obtivo os mellores resultados na súa historia nuns comicios deste tipo: mais de 300.000 votos, un 18,49% do total, e 3 deputados en Madrid. Dez anos antes non chegara á 48.000 votos, un 3,55%. En 1997 o BNG obtivo o 24% dos votos nas eleccións autonómicas, superando ao PSOE, que acadou os seus peores resultados, 19,46%, e 3 deputados menos que a forza nacionalista. Nas eleccións municipais de 2003 o BNG obtivo un total de 595 concelleiros, un 19,41 % dos votos. Estes resultados foron, e creo que é fácil chegar á conclusión, sustentados na confluencia de dúas circunstancias: unha primeira de orde interno e a outra derivada de erros de terceiros.

Con quen cooperamos?

O taxi avanza a boa velocidade pola Avenida Mariscal Sucre, logo das retencións nos arredores de La Carolina. Ao taxista dígolle que vou á esquina do Estadio do Aucas, un dos equipos de fútbol da cidade, no cruce entre a Avenida Ruchicaca e Moromoro. Un dos símbolos de Quito vai quedando atrás, El Panecillo, coroado pola estatua da Virxe de Quito. Estou cruzando unha fronteira invisible entre o norte e o sur da cidade, tamén entre o norte e o sur dunha sociedade na que abundan as desigualdades, entre a avenida Gonzalez Suárez, na que se abraza o “American Way of Life” e as rúas do Barrio Sur, nas que un tense que abrazar, por necesidade, á esperanza de que o día de mañá sexa mellor que o día de hoxe. Estando no mesmo Quito, estando no mesmo Ecuador, estamos en dous mundos diferentes.

(Ribeira, 1965). Entre os anos 1998 e o 2005 foi presidente da Coordinadora Galega de ONG para o Desenvolvemento. Na actualidade forma parte do Consello Galego de Cooperación ao Desenvolvemento como experto independente. Licenciado en Ciencias Económicas a súa carreira profesional está ligada, na súa meirande parte, a diversas administracións públicas, como a Universidade de Vigo, na que foi vicexerente de Recursos Humanos, a xerencia da Sociedade Galega para o Desenvolvemento Comarcal, o concello de Lugo ou a Universidade de Santiago de Compostela, na que actualmente é director de área, no ámbito, logo de exercer en distintos períodos como técnico superior de Xestión no ámbito da I+D+I ou vicexerente no campus de Lugo. Ten colaborado en distintas publicacións como “A Nosa Terra”, “Tempo Exterior” ou a “Revista Galega de Emprego”.

Non todo é Laclau

LUCAS 18:34; XOÁN 18:36

Aprendendo de The Big Theory

Sobre alcaldes, cargos públicos e salarios

Con quen cooperamos?

Feijóo brindará con champán

Somos Brian

Rasgándose as vestiduras