Artigos de Emilio Martinez

Divide

Unha das materias que cursei en quinto de carreira foi a que chamábamos, por abreviar, “Teoría do Valor”. Era unha materia só apta para aqueles interesados na economía como reflexión, pouco que ver con outras de maior contido práctico e que no que se refire a número de matriculados gañaban por goleada.

Eu tamén quero pedir

Dez meses, máis ou menos trescentos días coas súas trescentas noites. Son os meses, os días, que nos separan das eleccións municipais, o vindeiro maio de 2023. Non é moito tempo. Dentro dunhas semanas, cando logo do parón veraniego o mundo recobre toda a súa vida, os días comenzarán a pasar á velocidade do raio: en nada estamos en Nadal e logo en Semana Santa.

Aprender da historia

Vai para un par de meses que Xosé Manuel Núñez Seixas, catedrático de Historia Contemporánea da Universidade de Santiago de Compostela, asinaba un interesante artigo en El País: “Leccións da Guerra de Inverno de 1939”, no que describía os paralelismos entre a actual situación en Ucraína: a súa valente defensa ante un inimigo moito maior, e a formidable defensa do exército finlandés ante o exército imperialista soviético.

Enmendando a Chomsky

Non son poucos os referentes intelectuais cos que conta a esquerda, o pensamento de esquerdas. Noam Chomsky sen dúbida é un deles. Aos seus mais de 90 anos sigue na loita, reflexionado sobre a realidade, aportando a súa capacidade de análise e crítica, pescudando alternativas. A finais dos 80 lin “A quinta liberdade”, un libro que marcou a miña forma de ver a política internacional. No seu momento cualifiqueino de imprescindible, e penso que hoxe o seguiría facendo, igual que outro libro “As venas aberta de América Latina”, de Eduardo Galeano, de lectura obrigada si un quere coñecer as raíces da realidade actual latinoamericana.

Zvastica

“Loitaremos nas praias, loitaremos nas pistas de aterraxe, loitaremos nos campos e nas rúas, loitaremos nos montes, nunca nos rendiremos!”. Son frases que forman parte dun dos tres discursos que Winston Churchill pronunciou ante a Cámara dos Comúns, entre maio e xuño de 1940, durante a denominada “Guerra de Francia”. As verbas que reproduzo foron pronunciadas o 4 de xuño. Un par de días antes concluíra a Operación Dinamo, coa que se lograra evacuar a mais de 300.000 soldados franceses, británicos e belgas das praias de Dunkerque. O exército nazi campaba ás súas anchas por boa parte de Europa Occidental. Reino Unido mantíñase en pé fronte ao inimigo. O título que se lle deu ao primeiro dos discursos de Churchill, o do 13 de maio, quedaría moi curto ante todo o que o se aveciñaba: “Sangue, esforzo, bagoas e suor”. Estábamos as portas da que se chamou a “Batalla de Inglaterra”.

Ilusión pola diplomacia

Foi un día da primeira metade dos anos 70 cando Antonio presentouse nas oficinas de Talleres “El Nervión”, en Ribeira. Antonio era vendedor de enciclopedias, traballaba para a editorial barcelonesa Plaza & Janés. Naquel momento a obra que promocionaba era o “Diccionario Enciclopédico Abreviado”, dous tomos, que custaban 1.000 pesetas. Meu pai foi un dos traballadores aos que lla ofreceu e que acabou mercando. A miña nai lembra que pagaron en 10 prazos, 100 pesetas ao mes.

Tomar o pazo e non saber retelo

Nos últimos meses teñen chegado ás librarías unhas cantas obras nos que actores importantes dos primeiros anos de Podemos e das candidaturas municipalistas, que en 2015 chegaron a gobernar cidades importantes, reflexionan sobre a súa experiencia, ben na construción da organización que parecía chamada a transformar a política española, ben na cousa política e social en xeral, ben na ardua tarefa que é a xestión municipal.

Co pobo ucraniano, co pobo ruso

A liberdade de prensa e a liberdade de expresión son piares fundamentais dun estado democrático. O feito de votar cada certo tempo convértese nunha pantomina si as persoas, os partidos políticos e as organizacións sociais non teñen a posibilidade de dirixirse á cidadanía, si non existen medios de comunicación libres e plurais que difundan as reflexións, as novas, as reportaxes e as investigación que nos axuden a formar opinión e tomar as nosas propias decisións.
Emilio Martinez (Ribeira, 1965). Entre os anos 1998 e o 2005 foi presidente da Coordinadora Galega de ONG para o Desenvolvemento. Na actualidade forma parte do Consello Galego de Cooperación ao Desenvolvemento como experto independente. Licenciado en Ciencias Económicas a súa carreira profesional está ligada, na súa meirande parte, a diversas administracións públicas, como a Universidade de Vigo, na que foi vicexerente de Recursos Humanos, a xerencia da Sociedade Galega para o Desenvolvemento Comarcal, o concello de Lugo ou a Universidade de Santiago de Compostela, na que actualmente é director de área, no ámbito, logo de exercer en distintos períodos como técnico superior de Xestión no ámbito da I+D+I ou vicexerente no campus de Lugo. Ten colaborado en distintas publicacións como “A Nosa Terra”, “Tempo Exterior” ou a “Revista Galega de Emprego”.