A Audiencia Nacional rexeita indemnizar ao narco Laureano Oubiña con 300.000 euros

A Sala do Contencioso-Administrativo da Audiencia Nacional rexeitou a reclamación de 300.000 euros en concepto de responsabilidade patrimonial presentada polo narcotraficante Laureano Oubiña contra Institucións Penais pola non refundición das súas condenas, o cal, ao seu xuízo, supúxolle un atraso na concesión do terceiro grao e da liberdade condicional.

A sentenza da Sección Quinta da Sala establece que, tal e como apunta a resolución recorrida do Ministerio do Interior así como da Avogacía do Estado no seu informe, a reclamación estaría prescrita ao transcorrer máis dun ano desde o feito que motivou a suposta indemnización e, ademais, non concorre ningún dos requisitos esixidos para apreciar a existencia de responsabilidade patrimonial.

Segundo os maxistrados, o licenciamiento definitivo das penas privativas de liberdade non está atribuído á administración penal, senón ao xuíz ou tribunal sentenciador, sen que ningún outro órgano administrativo ou xudicial diferente poida revisar dita decisión. Neste sentido, o Tribunal Supremo xa denegou o recurso de casación exposto por Oubiña para a unificación de doutrina en materia penal.

A concesión da liberdade condicional, a refundición de condenas e a concesión ou denegación de beneficios penais, di a sentenza, é competencia do xuíz de vixilancia penal, tal e como establece o artigo 76 da Lei Xeral Penal, "podendo o penado presentar as queixas e interpor os recursos que considere oportunos, o que consta fixo reiteradamente".

Consideran os maxistrados, por tanto, que "non se constata ningunha irregularidade na actuación" do cárcere en relación ás devanditas cuestións, xa que ao centro "só lle corresponde facer propostas, non resolver o expediente".

A Sala estima que tras a oportuna liquidación das súas condenas, se Oubiña consideraba que se producía un constatado exceso de permanencia en prisión, debeu seguir a vía da declaración de erro xudicial, tal e como se contempla na Lei Orgánica do Poder Xudicial.

No entanto, remarca que "nin sequera este procedemento por funcionamento anormal da Administración de Xustiza serviría para revisar autos firmes nin para declarar erróneas liquidacións de condenas, resolvendo sobre se procedería computar maiores beneficios penais".