A plataforma contra a reapertura da mina de Touro sinala que a empresa descacredita as súas propias solucións

A Plataforma Veciñal Mina O Pino-Touro Non denuncia que empresa Cobre San Rafael pon en
entredito o seu propio plan “de restauración dos ríos financiado con diñeiro público hai
vinte anos”.

Por outra parte, cando a empresa presentou en 2017 o proxecto de explotación de cobre a ceo aberto, a premisa era negar toda contaminación, “alegando que o proxecto dos tecnosoles de Felipe Macías de principios dos anos 2000 funcionara”.

A pesar disto, os verquidos de augas contaminadas continuaron e a empresa “mudou o seu discurso cara a visión de que a reapertura da mina era a única solución para rexenerar as augas
e o solo”. Máis adiante, os informes técnicos de Augas de Galicia e Patrimonio Natural foron desfavorables á reapertura. Finalmente, o proxecto foi denegado pola Xunta de Galicia, cunha Declaración de Impacto Ambiental (DIA) negativa e unha posterior resolución da Dirección Xeral de Minas no mesmo sentido.

A Plataforma Veciñal sinala que Cobre San Rafael “insiste na teima de enriquecerse a toda costa, pero a realidade é que para poder tentar levar o cobre primeiro teñen que reparar os anteriores danos, danos que eles mesmos provocaron”.

No comunicado indican ademais que “Cobre San Rafael anuncia a bombo e platillo un novo investimento de case dous millóns de euros para abordar o que deron en chamar “plan integral de restauración das augas da mina de Touro””.  Para a Plataforma este é un intento de venderlle á sociedade unha aposta pola industria sostible e a resposta ás demandas da poboación da contorna.

Con estas  premisas, a agrupación veciñal contraria á reapertura da mina do Pino-Touro, indica que Cobre San Rafael estase desautorizando para xustificar as súas mentiras, “poñendo en entredito o seu propio plan de restauración dos ríos financiado con diñeiro público hai vinte anos, no que eran socios o catedrático Felipe Macías e a administradora de Cobre San Rafael, Eva Gómez Portela”.

Por todo isto, ven un cambio de postura desde a empresa que “ridiculiza así o proxecto de
restauración con tecnocoles de Macías, anunciando que vai arranxar en seis meses o que os tecnosoles non conseguiron en vinte anos”. Isto mentres denuncian tamén que a propia empresa non deixa de lucrarse amoreando toneladas de residuos coa excusa do proxecto do catedrático.

Por outra banda, lembran  que a Dirección Xeral de Minas ordenara a Explotaciones Gallegas en 2018 presentar un proxecto de drenaxe, tratamento e control das augas. Esixíaselle a “Modificación do sistema de xestión das augas: incorporar os afluentes de Angumil , Portapego e Felisa ao oco de Vieiro. Debe garantirse a supresión das saídas de auga dende a zona de Arinteiro.”

Este proxecto de drenaxe definitivo recibiu multitude de alegacións de veciñanza e asociacións, por non resolver, baixo a súa visión, o problema das augas. “É un lavado de cara máis, que consiste en desviar os verquidos hacia un lugar onde sexan menos visibles, simplemente”.

Por último, a Plataforma denunciaba que souberon do inicio das obras a través dunha publirreportaxe de catro minutos na televisión pública galega. “Augas de Galicia adoita estar desaparecida no asunto, pois non respostou ás alegacións ao proxecto nin comunicou a resolución do mesmo”.

Por último, a Plataforma Veciñal considera que os feitos “non fan máis que darlle a razón” á plataforma veciñal e “aos colectivos que nos últimos anos viñan presentando centos de denuncias polos problemas da drenaxe”. Mentres tanto, insisten que malia non seren suficientes, “estanse impoñendo multas á empresa e os procesos xudiciais acumúlanse no Xulgado de Arzúa”.