Persoal médico internista sinala as mulleres como "principais afectadas" polo lupus
Trátase dunha enfermidade autoinmune que afecta unhas 75.000 persoas no Estado.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 09/05/2022 | Actualizada ás 17:22
A Sociedade Galega de Medicina Interna (Sogami) destaca as mulleres como "principais afectadas" pola enfermidade autoinmune lupus, cuxo orixe aínda está en estudo. Así o informou Sogami nun comunicado, no que indica que o Lupus Eritematoso Sistémico "é unha enfermidade autoinmune que en España afecta unhas 75.000 persoas, cun perfil maioritariamente feminino".
Tal como explica a doutora Mayka Freire, médica internista da Unidade de enfermidades Sistémicas e Inmunopatología do Servizo de Medicamento Interno do Hospital Clínico Universitario de Santiago e membro da Sociedade Galega de Medicamento Interno, "trátase dunha enfermidade crónica, pouco coñecida, e que pode afectar a diversos órganos".
Con frecuencia tárdase moito en diagnosticar porque, aclara Sogami, "debuta con síntomas inespecíficos e cursa a través de brotes". "O paciente en ocasións atópase mellor, noutras peor e tarda en pedir axuda", indica a doutora Freire, que engade que "o lupus é un gran imitador doutras enfermidades, de aí a dificultade para diagnosticalo".
Os síntomas da enfermidade son moi diversos. Así, apunta que resulta frecuente que ao paciente "se lle queime a pel co sol con moita facilidade, o cansazo ou as dores articulares ou musculares difusos". Tamén se pode producir afectación renal, a cal, advirte, "pode ser grave".
"A orixe desta enfermidade é descoñecida. Algúns estudos sinalaron que certos condicionantes xenéticos teñen unha gran relevancia, de feito hai familias cunha tendencia xeral ás enfermidades autoinmunes. Algúns axentes externos como o sol, as infeccións poden xogar un papel no seu desenvolvemento, pero isto é algo que non está ben claro aínda", detalla Sogami.
INCIDENCIA
Segundo expón Sogami no comunicado, a incidencia en mulleres "é moi superior á masculina", cunha "proporción de 9 a 1", engade, "probablemente pola influencia de certas hormonas ou do propio cromosoma X".
Sobre os tratamentos actuais do lupus, Sogami puntualiza que "están orientados a paliar os danos que se producen nos órganos". Deste xeito, van desde os corticoides, que se procuran utilizar o mínimo posible polos seus efectos adversos, a outros inmunosupresores e recentemente fármacos biolóxicos.
"Unha medicación fundamental para manter estable a enfermidade é a hidroxicloroquina, que se fixo famosa durante a pandemia debido a que durante unha tempada se creu que podería ser eficaz para loitar contra a Covid-19", detalla.
"Os fármacos procuran mellorar o máximo posible a calidade de vida. Con todo, é frecuente que os pacientes vexan limitadas as súas actividades. É fundamental ensinarlles a convivir co lupus", apostila, para resaltar que "actualmente se está investigando moito sobre esta enfermidade".
Neste momento, por exemplo, existen dous ensaios clínicos en marcha no Hospital Clínico Universitario de Santiago para o tratamento do lupus, tanto renal como extra renal, "dos que poderán beneficiarse calquera paciente galego que cumpra os criterios de inclusión", conclúe a doutora Freire.
