Condenado a cinco anos por abusar sexualemente dunha con minusvalía mental
Por Europa Press / Redacción | A CORUÑA | 17/03/2025 | Actualizada ás 17:16
A sección segunda da Audiencia Provincial da Coruña condenou a cinco anos de prisión a un home por abusar sexualmente dunha muller durante a madrugada do 23 de xullo de 2022 nun aparcadoiro subterráneo da cidade herculina.
Segundo os feitos probados, a muller, dunha intelixencia límite, cunha minusvalía do 35%, regresaba ao seu domicilio en compañía dunha coñecida cuxa identidade non se coñece, cando o agora condenado achegouse á vítima, agarrouna pola cintura e encamiñouse con ela cara ás escaleiras, ao que non consta que se opuxese, que conducen ao aparcadoiro que hai entre o centro médico de San José e o edificio de Facenda. Ambos baixaron as escaleiras do aparcadoiro abrazados e ao transitar polo paso de peóns o acusado tocáballe nas súas partes íntimas por encima da roupa.
Instantes despois, camiñaron cara á zona dos vehículos, onde "o acusado lle esixiu que lle fixese unha felación", ao que muller accedeu "ao non ter unha capacidade de reaccionar ante tal situación". Pouco despois volven saír do interior da zona dos vehículos abrazando o acusado á muller "aínda que con certo forcejeo", cando á altura da parte traseira dun vehículo e a parede o home subiulle a saia, baixoulle a roupa interior "e penetrouna analmente, en contra da súa vontade, e sen que reaccionase de ningún xeito dada o seu nivel de comprensión e de reacción".
Á saída do parking tiveron un novo forcexeo. A muller foi recoñecida no hospital e apreciáronse contusións no corpo. Non resulta probado que o acusado subtraese a carteira do interior do bolso que portaba a vítima. A Sala, ademais, impúxolle ao home a prohibición de comunicarse e de aproximarse á vítima durante sete anos; así como seis anos de liberdade vixiada, que se executarán con posterioridade á pena de cárcere; e a inhabilitación para calquera profesión ou oficio, sexa ou non retribuído, que leve contacto regular e directo con menores durante oito anos.
O tribunal considera que, neste caso, a proba de cargo está esencialmente constituída pola declaración da vítima, a cal conta con corroboracións periféricas, entre elas o recoñecemento que lle realizaron no hospital, o achado de perfís xenéticos de ambos en pezas de roupa analizadas e os informes periciais da psicóloga forense, así como por probas testificais. Os maxistrados subliñan na sentenza que quedou probado que non concorreu consentimento. O fallo non é firme, pois cabe presentar recurso ante o TSXG.
