Cantos días a maiores terían que traballar os galegos para pagar a débeda autonómica da Xunta?
A Autoridade Fiscal sinala que o cociente de débeda sobre o PIB para o conxunto das administracións públicas sitúase no 98,7% (1.136.170 millóns de euros) ao finalizar o terceiro trimestre do ano.
- A débeda de Galicia triplicouse dende a chegada de Feijóo á Xunta
- A Xunta di que triplicou a débeda pública desde 2009 para “non tocar servizos públicos esenciais”
Por Galicia Confidencial | Compostela | 26/12/2017 | Actualizada ás 15:01
Os galegos necesitan destinar 68 días de traballo este ano para pagar a débeda autonómica, segundo a Autoridade Independente de Responsabilidade Fiscal (AIReF), que apunta que, en 2017, de media, os habitantes dunha comunidade necesitarían destinar 89 días de traballo para amortizar a totalidade da débeda autonómica. A débeda galega triplicouse desde que Feijóo goberna na Xunta e ascende a máis de 11.500 euros.
A AIReF prognostica unha "diminución gradual" do cociente de débeda sobre PIB, de forma que se atrasará a consecución do valor de referencia do 60% do PIB para o conxunto das administracións públicas "polo menos" até 2035, condicionada á corrección do déficit estrutural.
Así o reflicte o último Observatorio de débeda da AIReF, despois de que o cociente de débeda sobre o PIB para o conxunto das administracións públicas se situase no 98,7% (1.136.170 millóns de euros) ao finalizar o terceiro trimestre do ano, diminuíndo 1,1 puntos porcentuais respecto ao segundo trimestre do ano, segundo os datos publicados polo Banco de España e a actualización dos resultados da Contabilidade Nacional Trimestral por parte do INE.
O organismo presidido por José Luís Escrivá estima que, no medio prazo, a evolución da senda da débeda das administracións públicas prevista no Plan Orzamentario 2018 pode considerarse "probable". No escenario neutral de débeda, AIReF proxecta unha senda levemente decrecente, onde se atrasaría a consecución do valor de referencia do 60% do PIB para o conxunto das administracións até 2035.
RISCOS
No entanto, un empeoramento das condicións macro-financeiras poden significar un risco para a sustentabilidade da débeda, aínda que o principal factor determinante da dinámica decreciente no medio prazo segue sendo a corrección do déficit estrutural e a xeración de superávits primarios.
A pesar de mostrar un perfil de débeda descendente, a análise de sustentabilidade reflicte o incumprimento da Disposición Transitoria primeira da Lei Orgánica de Estabilidade Orzamentaria e Sustentabilidade Financeira (LOEPySF), que establece un período transitorio até 2020 para alcanzar o límite de débeda do 60% do PIB esixindo unha redución de polo menos dous puntos porcentuais do cociente de débeda sobre o PIB, se o crecemento real da economía ou o emprego crecen por encima do 2%.
As previsións oficiais prevén un incumprimento destas dúas condicións, así como as proxeccións da AIReF, que advirte de que os riscos para a sustentabilidade financeira no medio prazo para o subsector CCAA son "altos", dado o elevado nivel de partida, próximo ao 25% do PIB, que atrasa o cumprimento do nivel de referencia do 13% do PIB ao ano 2037 no escenario neutral.
Con todo, sinala que ao longo de 2017 estes riscos diminuíron lixeiramente, pola contribución de tres factores principais: a melloría da contorna económica, a evolución contida dos custos de financiamento (apoiados nas condicións favorables dos mecanismos de financiamento) e a corrección progresiva prevista do déficit do subsector cun cumprimento factible do obxectivo de estabilidade para 2018.
AS MÁIS AFECTADAS
A nivel individual, as CCAA presentan unha imaxe dispar, destacando Cataluña, Castilla-La Mancha, a rexión de Murcia e a Comunidad Valenciana, cun nivel de risco para a sustentabilidade moi alto. Dous chanzos por baixo sitúanse Extremadura e Andalucía e, en terceiro lugar, Aragón e Islas Baleares presentan un nivel medio de risco.
Cantabria e Castilla y León atópanse no nivel de risco lixeiramente baixo, do mesmo xeito que Asturias e Galicia. Por último, Navarra e La Rioja presentan riscos baixos para a sustentabilidade, xunto con Canarias, Madrid e País Vasco.
En canto aos días de traballo por persona necesarios para pagar a débeda rexional, prevese que, en 2017, en media, os habitantes dunha comunidade autónoma necesitarían destinar 89 días de traballo para amortizar a totalidade da débeda.
As comunidades onde se necesitan máis días para amortizala son a Comunidad Valenciana (151), Castilla-La Mancha (133) e Cataluña (127), mentres que onde empregan menos xornadas sería no País Vasco (47), en Madrid (52) e en Canarias (56).
En canto ao compoñente común, obsérvase unha caída xeneralizada en todas as comunidades autónomas. Extremadura (397), Andalucía (366) e Castilla-La Mancha (349) son as comunidades cuxos habitantes teñen que facer un esforzo maior. Onde menos días de traballo dedícanse a este fin é na Comunidad de Madrid (197), País Vasco (203) e Navarra (216).
A DÉBEDA BAIXA NO TERCEIRO TRIMESTRE
No terceiro trimestre, a débeda baixou 1,1 puntos porcentuais, até o 98,7% do PIB. O conxunto formado pola Administración Central e os Fondos da Seguridade Social alcanzou un cociente de débeda do 71,3% do PIB (821.200 millóns de euros), 0,6 puntos porcentuais por baixo do trimestre anterior.
Para o conxunto das CCAA o cociente de débeda caeu 0,4 puntos porcentuais, sufrindo así o maior descenso trimestral rexistrado nos últimos 20 anos, para situarse no 24,7% do PIB español (284.410 millóns de euros), mentres que para o subsector de corporacións locais diminuíu lixeiramente o cociente até o 2,7% do PIB (30.560 millóns de euros).
A AIReF explica que o peso os mecanismos extraordinarios de financiamento ás CCAA irá incrementándose tanto en termos absolutos (até alcanzar os 159.526 millóns en préstamos vivos no terceiro trimestre de 2017) como en termos relativos, xa que representan o 56,1% do total da débeda do subsector autonómico.
En termos absolutos, o recurso aos mecanismos tamén foi desigual por parte das distintas CCAA xa que o 70% do total da débeda do fondo das CCAA pertence a tres rexións: Cataluña (33% do total), a Comunidad Valenciana (22%) e Andalucía (15%).
Entre tanto, após diminuír por baixo do 3% do PIB a finais de 2016, o cociente de débeda do subsector de corporacións locais parece estabilizarse. En termos netos, unha vez descontados activos financeiros líquidos, a débeda reduciuse até o 0,6% do PIB. Así, desde finais de 2012 obsérvase un crecemento significativo dos depósitos das corporacións locais, superando no terceiro trimestre os 23.000 millóns de euros e duplicando con iso o seu peso no PIB.
