Sae a luz un novo libro cos recordos e pezas inéditas de Neira Vilas
O libro enmárcanse as vivencias do autor no período comprendido entre a súa estancia en Gres --aldea pontevedresa que o viu nacer--, e a súa chegada a Cádiz.
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 26/04/2018 | Actualizada ás 18:30
A editorial Galaxia presentou este xoves en Santiago un libro de recordos "inédito" de Xosé Neira Vilas, 'De Gres a Cádiz', que recrea un primeiro período "fundamental" na vida do escritor galego que, en primeira persona, narra a súa saída da súa aldea natal até o sur de España, onde se embarca cara a América.
Durante o acto, o director xeral da Editorial Galaxia, Francisco Castro, apuntou que esta obra aparecerá dentro da Biblioteca de Autor que a editorial dedicou en vida do escritor a reunir a súa obra. Ademais, anunciou que a este arquivo sumarase en 2019 un segundo volume, tamén "descoñecido" até agora.
Así, indicou que 'De Gres a Cádiz', editado pola profesora da USC, Dolores Vilavedra, e o presidente da Fundación Xosé Neira Vilas, Lluís Reimóndez; é unha obra que Xosé Neira Vilas comezou a escribir en xaneiro de 1996, composta por un "conxunto de recordos, de prosas condensadas", tal e como afirma o propio autor no prólogo que deixou preparado para esta edición.
Así mesmo, Neira Vilas recoñeceu que neste libro aborda "unha parte" da súa vida, con "nostalxia" e coa idea de "revelar a Galicia aldeá de varias décadas atrás". Por iso, como é característico en toda a súa produción literaria ou memorialística, o director de Galaxia explicou que a narración está "en primeira persona" para "dar conta do mundo que viu desde os seus atentos ollos".
Deste xeito, Francisco Castro apuntou que no libro enmárcanse as vivencias do autor no período comprendido entre a súa estancia en Gres --aldea pontevedresa que o viu nacer--, e a súa chegada a Cádiz, cidade na que se embarcou aos 20 anos cara a América, disposto a vivir "unha nova etapa vital".
CONTIDO DE 'DE GRES A CÁDIZ'
Sobre o contido de 'De Gres a Cádiz', a profesora Vilavedra sinala na introdución que o propio Neira Vilas "tiña problemas coa etiqueta de memorias", xa que "aplicada a si mesmo resultáballe incómoda" por considerala "grandilocuente". Por contra, o escritor prefería falar de "exercicio de nostalxia" e de "lóstregos", para reivindicar na práctica a súa "memorialismo fragmentario".
Neste sentido, Vilavedra explicou que precisamente neste volume trasládase a "clave" da súa "incomodidade" co xénero memorialístico "máis convencional", iso que el mesmo denominou o "prexuízo do eu".
Neira Vilas, tal e como indicou a coordinadora da obra, realiza así unha "conversación consigo mesmo" nun "exercicio de nostalxia" para "atrapar os lóstregos que alumaron nalgún momento o seu camiño", polo que pasaron lugares, sucesos, personaxes e historias que están na orixe da súa obra narrativa.
BIOGRAFÍA DE NEIRA VILAS
Xosé Neira Vilas naceu en Gres (Vila de Cruces) en 1928 e faleceu no ano 2015 nesa mesma localización. Escritor e xornalista, foi membro numerario da Real Academia Galega e Doutor Honoris Causa pola Universidade dá Coruña (UCD) e da Habana. Viviu 43 anos en América e logo residiu na súa casa natal, á beira da fundación que actualmente leva o seu nome.
Autor dunha ampla obra literaria --narrativa, poesía, ensaio e crónicas--, que se concreta en 'Memorias dun neno labrego' (1961) --a novela galega máis reeditada e traducida--, 'Xente non rodicio' (1965), 'Remuíño de sombras' (1968), 'A muller de ferro' (1969), 'Querido Tomás' (1981), 'Relatos mariñeiros' (1999), 'Esperando o leiteiro' (2012), '100 anos do Himno Galego' (2012) e 'Aquel neno' (2013).
