Máis do 30% dos galegos vivirá só en 2037 e comunidade perderá case 35.000 habitantes en 15 anos

O 31% dos fogares galegos estará habitado por unha soa persoa no ano 2037, de acordo coa proxección de fogares en España publicada este xoves polo Instituto Nacional de Estatística (INE), recollida por Europa Press. Desta forma, a taxa de fogares unipersonales na Comunidade en 2037 situaríase por encima da media nacional para ese mesmo ano, que estaría no 29,8%.

No conxunto do país, un total de 6,5 millóns de persoas vivirán soas dentro de 15 anos, o que representa o 29,8% de fogares, os que máis crecen nos próximos 15 anos. Deste xeito, a porcentaxe de persoas que viven soas en España crecerá case dous puntos neste período de tempo, pasando de representar o 10,7% da poboación ao 12,5%.

En Galicia, haberá 55.143 fogares máis dentro de 15 anos, ata 1,16 millóns, un 5% máis. En concreto, o tamaño medio do fogar pasará de 2,41 persoas a 2,26 persoas. Isto incrementará o número de fogares unipersonales, pasando do 27,4% actual ao 31% dentro de 15 anos.

DATOS NACIONAIS

Segundo a proxección do INE, o número de fogares residentes en España incrementaríase en 2.735.555 (un 14,5%) entre 2022 e 2037, alcanzando a cifra de 21.651.673. Durante o mesmo período a poboación residente en España aumentaría en 4.236.335 persoas (un 8,9%), o que implicaría a redución do número de persoas que viven en cada fogar. Así, o tamaño medio do fogar pasaría dos 2,48 actuais a 2,36 persoas en 2037.

Entre 2022 e 2037 crecerán os fogares máis pequenos (dunha ou dúas persoas) e en menor medida farano os de tres persoas, mentres que os de catro persoas experimentarían unha redución. Pola súa banda, os de cinco ou máis persoas tamén continuarían a tendencia crecente dos últimos anos.

Así, os fogares nos que vive unha soa persoa mostrarían o maior incremento nos próximos 15 anos, tanto en valores absolutos como relativos: en 2037 chegaríase a 6,5 millóns de fogares unipersonales (o 29,8% do total), cun incremento do 27,3% respecto de principios de 2022.

CAMBIO DE TENDENCIA: CRECERÁN Os FOGARES DE 3 PERSOAS

Os fogares formados por dúas persoas seguirían sendo o tipo máis frecuente en 2037. Case alcanzarían os 7 millóns (o 32,3% do total), cun aumento do 22% desde 2022. Pola súa banda, os fogares con catro persoas manterían taxas de crecemento negativas ao longo do período 2022-2037, mentres que os de tres persoas cambiarían o signo do seu crecemento pasando a ter taxas positivas.

Os fogares de tres persoas crecerían un 4,3% e os de catro reduciríanse un 4,1%. Os fogares de cinco e máis membros crecerían un 5,0%, ao pasar de 1,1 millóns en 2022 a 1,2 millóns en 2037.

O número medio de persoas por fogar mantivo unha tendencia á baixa desde os últimos censos. Reduciuse de case catro persoas en 1970, ata 2,9 en 2001 e desde entón continuou descendendo, salvo por un pequeno repunte en 2020. Esta tendencia á baixa manteríase durante todo o período proxectado, no que se pasaría dun tamaño medio de 2,48 persoas por fogar en 2022 a 2,36 en 2037.

Varias persoas pasean por unha céntrica rúa de Sanxenxo.. Beatriz Ciscar - Europa Press - Arquivo

GALICIA PERDERÁ CASE 35.000 HABITANTES

Galicia perderá case 35.000 habitantes ata 2037, quedándose con 2,65 millóns de persoas, un 1,3% menos que na actualidade, segundo as Proxeccións de Poboación 2022-2072 publicadas este xoves polo Instituto Nacional de Estatística (INE), recollidas por Europa Press.

Desta maneira, a Comunidade situarase entre as rexións españolas que perderán poboación nos próximos 15 anos, con Castela e León (-96.888 habitantes), Asturias (-66.921 habitantes) e Estremadura (-50.996 habitantes) á cabeza.

Galicia sería a cuarta Comunidade autónoma que máis diminuirá o número de persoas no seu censo, mentres que pecha a lista Ceuta (-7.327 persoas) e Melilla (-2.571 persoas). O resto de zonas nacionais gañarán poboación nos próximos 15 anos.

En concreto, ata 2037 España gañaría 4,23 millóns de habitantes (+8,9%), ata superar os 51,66 millóns de persoas en 2037, mentres que Galicia perdería case 35.000 habitantes, co segundo peor saldo vexetativo (diferenza entre nacementos e defuncións) do país, cun -108,2%, só superado por Asturias.

De feito, o número acumulado de nacementos só superaría ao de defuncións no quince próximos ano nas cidades autónomas de Ceuta e Melilla e en Rexión de Murcia, Comunidade de Madrid e Illas Baleares. No caso concreto do Galicia, o saldo vexetativo proxectado é de -18.057 en 2021; -19.291 en 2026; -19.458 en 2031 e -19.556 en 2036.

No ano 2072 a poboación alcanzaría os 52,9 millóns en España, cun incremento de 5,45 millóns de persoas. Doutra banda e segundo precisa o INE, de manterse as tendencias actuais, o saldo migratorio co estranxeiro entre 2022 e 2036 en termos relativos ao seu tamaño sería positivo en todas as comunidades autónomas, lideradas por Illas Baleares (190,6) e Canarias (181,9). Así, en Galicia este dato pasaría de +9.116 persoas en 2021 a 16.868 persoas en 2026, para baixar a 12.705 en 2031 e a 8.900 en 2036.

MIGRACIÓN INTERIOR

En canto á migración interior, Aragón, Cantabria e A Rioxa serían os territorios que en termos relativos ao seu tamaño atraerían máis poboación procedente do resto de España, con Galicia no sexto lugar con 16,6 por 1.000 habitantes. As cidades autónomas de Ceuta e Melilla, Comunidade de Madrid, Estremadura e País Vasco presentarían os saldos migratorios interautonómicos máis negativos neste caso. Segundo o saldo migratorio interautonómico proxectado polo INE, Galicia pasaría de 3.747 en 2021 a 2.751 en 2026, para subir a 3.143 en 2031 e a 3.490 en 2036.

Segundo explica o INE, o "progresivo e ininterrompido" aumento das defuncións, "sempre superior ao número de nacementos", daría lugar a un saldo vexetativo negativo durante todo o período proxectado, que sería superado polo saldo migratorio positivo, o que provocaría un aumento de poboación durante todos os anos do período proxectado a nivel nacional.

Isto supón que o aumento de poboación deberíase de forma exclusiva á migración internacional xa que a poboación nada en España diminuiría de forma paulatina e pasaría de significar o 84,5 por cento do total actual, ao 63,5 por cento dentro de 50 anos.

O número de nacementos en España comezaría a aumentar en 2023 e seguiría crecendo ata 2041 e entre 2022 e 2036 nacerían ao redor de 5,5 millóns de nenos, un 14,2 por cento menos que nos 15 anos previos. No entanto, a partir de 2058 os nacementos poderían comezar a aumentar de novo pola chegada ás idades de maior fecundidade de "xeracións cada vez máis numerosas".

"A pesar diso, os nacementos sempre estarían por baixo das defuncións", advirte o INE que explica que o número de nacementos proxéctase supondo que a fecundidade das mulleres manteña un leve pero progresiva tendencia á alza. Así, o número medio de fillos por muller sería de 1,27 en 2036, fronte ao 1,19 actual.

DEFUNCIÓNS

Pola súa banda, a esperanza de vida ao nacemento alcanzaría en 2071 os 86,0 anos nos homes e os 90,0 nas mulleres, cunha ganancia de 5,8 e de 4,2 anos, respectivamente, respecto dos valores actuais. No caso concreto da esperanza de vida para as persoas con 65 anos en 2071 sería de 22,7 anos para os homes (3,7 máis que agora) e de 26,3 para as mulleres (3,2 anos máis).

Segundo as proxeccións do INE en 2036 produciríanse 494.371 falecementos entre os residentes en España e en 2071 alcanzaríanse as 652.920 defuncións. E ante o descenso da natalidade e o aumento das defuncións, en España habería "sempre" máis defuncións que nacementos (crecemento ou saldo vexetativo negativo) durante o quince próximos anos. Este saldo vexetativo alcanzaría o valor máis baixo ao redor de 2061 e iríase recuperando levemente a partir de entón.

A proxección mostra tamén o proceso de envellecemento da poboación residente en España e, de manterse a tendencia demográfica actual, o grupo de idade máis numeroso a 1 de xaneiro de 2022 -que son os nados nos anos 1981-1972 (é dicir, as persoas entre 40 e 49 anos)- seguiríao sendo en 2037 (con idades entre 55 e 64 anos).

Nos últimos anos da proxección daríase un certo rexuvenecemento poboacional conforme váianse extinguindo as xeracións de nados nos anos 70 do século XX, de maior fecundidade. Así, os grupos máis numerosos a 1 de xaneiro de 2072 serían os nados entre 2002 e 2011, cuxas idades estarían entre os 60 e 69 anos. A poboación entre 20 e 64 anos, que actualmente supón o 60,7% do total, pasaría a representar o 53,1% en 2052. En 2072 recuperaríase en parte, ata o 54,7%.